-Bu acıya son verebilirsin?

-o zaman mutlu olurum

-neden korkuyorsun mutlu olmaktan

-Çünkü mutsuzluğa alıştım,kaldıramam ben bunu

İnsan yaşamını şizofreni gibi sarınca umutsuzluk ve mutsuzluk; hayat senin için kangrenli bir organa dönüşür.O senin parçandır ve atamazsın onu kendinden,kopartamazsın.

Dünya dönüyor ve umud; tam bir umutsuzluk ortamı olunca doğuyor insanlara…

Mutlumuyuz yaşamımızdan?

Umutlumuyuz?

Mutlu olmaktan korkan var mı?

Bir nihilist gibi onu öteye iten?