Sinemaya laf etmiştim, müziğin hatırı kalmış.Önce bir geçmişimle hesaplaşmak gerekiyor bu müzik konusunda. Yüksek şahsımla aynı sonuçları, aynı hisleri paylaşmadığınızdan emin olduğum için feci kişiselleştirip anlatmak istiyorum.Müziğin hayatımda genel bir yeri olmasına rağmen hayatıma yön verdiği bir kaç hadise var. Elbette müzik endüstrisinden ekmek yemek manasında bir yön değil bahsettiğim. Müziğin kendi gibi, baktığınızda göremediğiniz bir etkiden söz ediyorum.Hayatımda genel bir yeri olmasından kastım günlük hayatımda sürekli yanımda olması. Sony’nin dünya devi olmasına sebebiyet verecek bir sevinçle karşılanan icadından, walkmen’den söz ediyorum elbette. Sanırım herkes kulağında sürekli kulaklıklarla gezen tiplere aşina olmuştur artık. İşte bende o güruhun çok uzun zamandan beri üyesiydim.Walkmeni yanımda taşımaya başlayarak televizyonun farkettirmeden hayatımıza soktuğu, hareketlere anlam kazandıran arka plan müziğini hayatıma monte etmiş oldum. Müziğin alkol gibi etkisi olduğunu şimdi daha iyi görebiliyorum. Daha bir cesaret kazanmış, daha bir yaptıklarımdan emin olmuştum. Zararını gördüm mü bilemeyeceğim ama hayatımın dönüm noktalarında hep yanımda olduğunu biliyorum.Özellikle varlığını farkettiğim zaman dilimi haddinden fazla uzattığım okulumu bitirmeye yemin ettiğim senedir. Amacıma ulaşmak için MD recorder almaya karar verdim. Yaklaşık 6 ay para biriktirecek kadar okulu bitirmek konusunda ciddiydim. Amacım bütün algı kapılarımı kapatıp sadece bu şirin aletle iletişim kurarak ders çalışma acısını hissetmemekti.Herşey yolunda gidiyordu. Taa ki bir vizede feci sıçarak finalden 80 almak zorunda kalana kadar. Burada filmi yavaşlatmak isterim. Kocaeli Üniversitesi vinsan kampüsünde okuyanlar beni daha iyi anlayacaklardır. Kampüsün önünden upuzun bir yol geçer. İstanbula giden otobüsleri, bütün resmi kaplayan Kartepe’nin, eteklerinde kaybolup giden asfalt yolun sonuna doğru bakarak beklersiniz. Sıçtığımın haberini aldıktan sonra, perişan vaziyette ufka doğru bakarak otobüs beklerken Moby’nin Natural Blues’u çalmaya başladı. Şarkının her yönden atmosfere uygunluğu tartışılmazdı.. ‘repeat 1’ ı açtım bir hafta sonra kapattım. Mezun oldum!Algı kapılarımı kapatmam derslerime iyi geldiyse bile kız arkadaşımla ilişkime iyi gelmedi. Aramız bozuldu ve ayrıldık. Ciddi bir ilişki olduğu için acısıda ciddi oldu. MD’im çoktan, en kötü zamanlarımda yanımda olan arkadaşım olmasına rağmen dinlediğim şarkılardan çıkarttığım anlamlarla yaramı derinleştirmekten başka işe yaramıyordu. Ta ki Elektronik müziğin yararını keşfedene kadar. Elektronik müzik denen meret şarkı sözü içermediği için çıkartılacak anlamı ve üzebilecek konusu yok. Bu müzik eşliğinde “alkolle sadece teyp kafası silinmez” deyimime ulaşarak nekahat dönemime girdim.Velhasıl kelam acılarım natural blues’ı canlı dinlediğim gün son buldu. Çıkarttığım sonuç müziğin yasal bir uyuşturucu olduğu. Neşelenme problemi yaşayan insanoğluna destek. Çok uzun zaman oldu kulaklık takmayalı.Neşem yerinde ondan olsa gerek.Bu natural blues’ın sözleribu da sözlerin asıl kaynağı.Amerikanın köleleri çalışırken hep beraber söylerlermiş bu nakaratı.