Nedendir bilmem canım sıkılır bazen. Ölesim tutar. İçimden bir ses feryad eder ” neden yaşıyorsun, burda ne işin var” die. Anlamam nerden gelir böyle bu figan. Dalarım bir aleme. Yaşamak ve ölmek arasında gider gelirim. Kendimi öldürmek istediğimden falan değil yanlış anlaşılmasın. sadece öyle bir histir işte. Her şeyin anlamsızlaştığı bir vakittir belkide ama çözülmez ya da insanoğlunun ölümü unutmasından kaynaklanan bir hatırlayıştır. kimbilir !!herkese oluyor mu bu durum merak ediyorum. böyle durup dururken genelde güldğü ve mutlu olduğu zamanlarda birden içinin tuhaf bir hisle dolması, garip bir korku ve heyecan sonrasında ölüm duygusu. büyük bir kaçış başlıyor ardından. Sanki karanlıkta nereye gideceğini bilmeyen korkak bir gölge gibi kaçıyor içimden birşey, arkasına bakmak istemiyor, nereden geldiği belli olmayan bu duygudan uzaklaşmak istiyor. büyük bir çabayla başka şeylere odaklanmaya çalışıyor ve sonunda yorgunbir şekilde kendini atıyor başka bir düşüncenin kollarına .. merak ediyorum sadece ben mi öyleyim !!!
yorumlar
yok..
blockguote 🙂
Down sendromu!
korkunç, enteresannn.._bu mısırlar ne olacak şimdi?_bilmiyorum.
patlat beni olacak sanırım:)
Ne çok seviyorsunuz kendinizi..Ölürsek ölmüş oluruz..Güneş yine doğar, yine akşam olur..Çok ta sizin derdinizdeydi hayat..Bayılıyorum hayatın pervasızlığına 🙂 Onun gibi olmak istiyorum..
hayatın pervasızlığı güzel de, insanın pervasızlığı kalbinin büyümesini tamamladığında gerçekleşiyor. çocuk kalbinizin büyümesi dileğiyle 🙂
Zaten tüm bu çabamız, hayatımızı dolduran anlamlı-anlamsız onca şey, hep ölümü unutmak için değil mi? Çünkü hatırlasak, ilk bakışta hiçbirşeyin anlamı kalmamış gibi görünecek. Bence, böyle arasıra boşluğa düşmekte hiç de yalnız değilsiniz. Sadece, bu duyguyu hiç hissetmeyenler kadar yaşamınızı bomboş birsürü teferruatla doldurmadığınız için ve bu sayede düşünmeye ve hissetmeye vakit ayırabildiğiniz için, arasıra hayattaki belki de en gerçek şeyi, yani ölümü getiriyorsunuz aklınıza. Bence bunda hiçbir sorun yok. Herşey zıttıyla bir anlam kazanmaz mı? Esas, geçici olmasaydı, sonsuza kadar sürüp gitseydi, bir anlamı kalmazdı yaşamın.Not: Arkadaşlar, yorumlarımda bazen fazla felsefeye kaçtığımın farkındayım. Umarım bu, bilgiçlik taslamak olarak algılanmıyordur. Günlük yaşamımda pek konuşkan biri olmadığım, duygularımı yazı yoluyla çok daha rahat ifade edebildiğim için, yazı yazarken oldukça ‘geveze’ oluyorum. Umarım hoş görürsünüz.
kharis sana katılıyorumm insan öyle şeylerle karşılaşıyorki.bu sebebten bazı şeylere pervasız olmamak elde değil ..
tşk ederim mavilikler.. gerçekten beni anladığını düşünüyorum bu konuda ve yalnız olmadığımı bilmek güzel..
aslında korkunç değil bu duyguyu hissetmek bazı şeylerin anlamını daha iyi kavrıyorsunuz..down sendromuyla nasıl bir alaka kurdunuz süper ya :)))morfik cahilliğimi mazur gör blockguote nedir :))
yalnız yazının alt kısmındaki reklamlara bakarmısınızpsikolog psikaytr :)buyrun bi de burdan yakalım 🙂
bende o yok ama süper olmuş kharis yaa :)) çok güldüm valla ..
aaa blockguote nasıl bilmezsiniz..tanım: böylee manik depresif anların anlatıldığı zamanda, elinin ayak ve dizlerine dolandığında ağzından kaçan sözcük..bkmyz/ sözlük.. 🙂
🙂 tşk ederim morfik ..
ne demek, görevimiz.. aklınıza takılan başka durum ve sözcükler var ise lütfen sormaktan çekinmeyiniz..
bunu not ediyorum 🙂