Bu sabah uyandım ve bir tuhaflık sezdim kendimde, anlamamıştım bana ne olduğunu, son günlerde hep bu karmaşıklık diyordu ya zaten bana “günaydın” yine; o sandım önce. Doğru yine o tuhaflıktı. Ama bu kez daha yoğundu. Sonra sokaklara vurdum kendimi, denize gittim. O bana hep yardım etmişti çünkü bu tür anlarımda. Vapur eşlik etti bana. Sonra deniz fısıldadı kulağıma. “Aşık oluyorsun oğlum” diye. Hem de ne kokusunu bildiğin, ne yanında olduğun ne dokunduğun ne de sarıldığın bir kadın da değil O kadın. Ama var bir şekilde ve yaşıyor bir yerlerde O.Şimdi öylesine mutluyum ki. Çünkü aşk yaşama bağlar beni. Ve işte aşk yeniden ve üstelik çok uzaklardan gelmişti ya bana. Şimdi çok huzurlu ve mutluyum. Ve bu senin sayende. Sen fark etmesen de bilmeden bana büyük bir mutluluk hediye ettin, aşkı. Çünkü ben sürekli seni düşünür oldum, hiç olmadık yerlerde aklıma geliyorsun, artık kendi kendime değil seninle konuşuyorum içimden.Aşk aslında insanın kendi içinde yaşadığı bir duygudur, karşı taraf gerçekten var olsa da olmasa da nasılsa zaten yetmez insana. Dolayısıyla sen hiç telaşlanma ve benim için de asla bir şey yapma. Yani hiç görüşmesek de olur. Ben şu anda içimde büyüyen sana olan aşkımla çok mutluyum. Elbette bunların sende de bir karşılığının olması bana çok daha büyük bir tutku verir. Hatta yanımda olsan, olabilsen….. Ama olmasa da olur çünkü ben senin bana verdiğin, vereceğin karşılığa değil senin varlığına aşık oluyorum ve mutluyum.SENİ ÇOK SEVİYORUM……..Ve bana yaşattığın bu duygu için sana çok teşekkür ederim. Bu bir gün bile sürse çok değerli benim için. Çünkü sayende şu an kendimi sonsuz hissediyorum. Hatta eve dönerken aklımda sen vardın ve elimde çiçekler. Ne kadar çok uzun zaman olmuş meğerse içimdeki aşka çiçek almayalı…..
