Evet şu an da olmak istediğim yerdeydim!Uzun zamandır hiç bu kadar mutlu hissetmemiştim kendimi…3 yıldır aklımda bu an vardı;gerçekleştirmek istediğim bu an!Gökyüzü ne kadar güzeldi bugün,deniz ne kadar mavi!Hayat ilk defa gözüme bu kadar berrak gözüküyordu.Derin bir nefes aldım.Burun deliklerimden ciğerlerime doğru inen havaya “ben burdayım” diye eşlik ediyordum;Ben burdayım!Ben burdayım!Varım ve hep varolacağım!Buraya gelmek bu kadar muhteşem bir şeyken bunu neden 3 yıl kadar geciktirmiştim?Ömrümden 3 koca yılı çalmış gibi hissettim birden kendimi.İlk defa kendime bu denli bir saygısızlık yapmıştım.Birden içim öfkeyle doldu!Ama hayır bu güzel günün içinde öfke olmamalıydı!Gözlerimi kapadım içimden zikrettim mutlağımı derin derin nefes alarak.Evet iyiyim!Çok iyiyim.Bu hayatımın en güzel günüydü ve işte olmam gereken yerdeydim…38 katlı binanın 37.katının balkonunun kenarında oturuyordum ve ayağa kalktım dikkatle,aşağıya baktım ve birazdan olmak istediğim yerin doruğunda olacağım!