Eskilerin sözü vardır. Ticaret yapacaksın, bir koyup üç alacaksın derler. Peki biz eskidiğimizde ne diyeceğiz hiç düşündünüz mü? Yaşlanınca torunlarımıza ne diyeceğimizi… Ben düşünüyorum ve memur olmalısın diyeceğim sanırım.Artık pembe panjurlu bir evim olsun, arabam olsun devri bitti. Şimdilerde sadece geçinecek kadar maaşım olsun, o maaş da düzenli olsun derdi başladı. Peki insanları böyle düşünmeye iten sebep neydi? Neden insanlar zamanla hayat standartlarını gittikçe düşürüp sadece karın tokluğunu düşünür hale geldi?Bahanelerimiz hazır: nüfus artışı çok fazla, işsizlik çok arttı, enflasyon aldı başını yürüdü… Peki biz neden bunlara çözüm bulmak yerine sürekli bahaneler uyduruyoruz? Çünkü biz eskilere göre çok miskiniz. Çalışmaya üşeniyoruz. İş buluyoruz, çok çalıştırıyorlar, hakkımı alamıyorum deyip boş oturmayı yeğliyoruz. Aslında çok çalışmıyoruz ama etrafımızda gördüğümüz bazı insanların az çalışıp çok para kazanmaları bizde bu hissi uyandırıyor. Etrafımızdaki binlerce insanı bi kenara bırakıp o üç beş kişiyle beynimizi meşgul ediyoruz. Bizim beyinlerimiz şu an sıfır kilometre araba gibi. Bunu hiç düşündünüz mü. Biz arabayı çalıştırıp motorun açılması için hiç uğraşmıyoruz ki. Aslında araba biraz çalışsa, kendi performansına bi gelse o zaman herşey yoluna girecek. Ama biz o güzel beynimizi yıllanacak ve değer kazanacak bir şişe şarap misali öylece bekletiyoruz. Bu yüzdendir ki memur olayım, sallayım başımı, alayım maaşımı felsefesi beynimize işlemiş durumda.
yorumlar
Sonuç olarak derim ki; korkaklar zengin olamaz!
Peki zenginler korkak olur mu?
Zenginler korkmaya başlarsa korktukları başlarına gelir ve fakirliğe dogru son sürat ılerlemeye başlarlar…
Hiyy, ölseler daha iyi yahu. Fakir olacaklarına ölsünler. Çok feci bişi fakir olmak, benim kaynım fakirdi mesela. Hemen dışladık..
Belesh, fakir olmak feci değil ama iyi birşey de değil en doğrusu fakirliğin kader olmadığını anlamak. Bunların hepsini benden iyi bilirsin ya, anlaşılan bugün keyfin iyi, makaranı geçiyorsun benimle:)
Esta piti piti, dalga geçmek ne demek. Hem ben ne anlarım öle şeylerden. Maraba takımından gariban adamız, basmaz kafa.
Ah Belesh ah, sen “ne anlarım ole seylerden” dersin ama ben Maraba takımını, gariban adami yorumlarından anlarim.
Eyvallah.
maraba “takımından” biri bakın şiir yazmış,Bildiğim gibi yürürüm yolumdanÇıtkırıldımlardan değilimBir gün savaşımdan ayrı düşersem,başımı bir dağ yoluylasarsınlar isterim.ve sonbahar çiçeklerimi örtsünler üzerimeyorgan yerine.Ne hap ne damla,götürün hepsini.Harbiden “maraba” şiiri bu..
Negzel…
Suiza, doğru söylüyorsun, korkaklar zengin olamaz, ama zengin olmak neden hedef olsun? bu ülkede, ya da genel olarak dünya üzerinde, ticaretten anlamayan, anlamak da istemeyen, ya da para işlerine, faize, borsaya veya bilmemne yatırım aracına hiç bulaşmadan sakin ve sade bir hayat yaşamak isteyen insanlar ne olacak? zengin olmak başka bir şey, basit hedeflerinin olması daha başka. üstelik hiç de hor görülecek bir şey değil bu.
Süper hero,Yorumunuza yürekten katılıyorum…
burada mevcut üyelerin çoğunun memur olduğunu düşünmeye başladım.
Superhero, Sadece “korkaklar zengin olamaz” dedim. Kendimce bir saptama yaptım. Bir başka deyişle; zengin olmak için cesur adımlar atmak gerekir.Hiç kimseyi hor gördüğüm yok, ne haddime…
Suiza, yorumu gönderdikten sonra tekrar okuduğumda bir yanlış anlama olabileceğini fark etmiştim aslında. Senin kimseyi hor gördüğünü söylemek istemedim bunun genel olarak hor görülecek bir şey olmadığını söylemek istedim. Malum, günümüzde zengin olmak, hırslı olmak vs. alabildiğine yüceltiliyor.Yazılarından gördüğüm kadarıyla senin kimseyi hor gören biri olmadığını düşünüyorum.