Sessizdi…Kan kırmızı bir satendi uzandığı, huzur tahtına kurulmuş.Soğuk, sopsoğuk ve sessizdi…Alnının üzerinden kapatılıyordu gözleriyle ruhu.Tin kafesinden çoktan uçmuştu gerçeğin.Sınırlar, sırlarını da açığa çıkarmıştı yalanlayamadığım…Bir ayak bağı oluvermişti iplik!Bir metal, soğukluğunu almış mıydı?Mora kesen dudakların her an bir çığlığa açılıyordu sanki.Kımıldamıyordun, kımıldamıyordum artık yüreğinde…Sessizlik miydi matemim…Bir isyan mı seni kendine getirecek olan.Yalanlayamıyordum!Ama yalan söylüyordum!Siyaha bürünmüş, matemi kucaklayan kalabalığa!Sessizliği bozuyordu kürekle toprağın kardeşliği…Bir zaferin eşiğindeydi son!Yeni bir başlangıca mahkum ettiğin meçhul…Yeni bir sonu başlattığım ise aşikar …29/11/2009
yorumlar
<strong>Bir ayak bağı oluvermişti iplik!</strong>Burada ”iplik” le geçiş yapılmak istenmiş olmamış, zaten ipliğin görevi bağlanmak, bağlamak..Farklı bir kelime, ayak bağına karşı, soyut olanı seçilmeliydi..
🙂 cık pbk anlamamışsın… Öldüğün zaman ayak parmakların birbirine bağlandığında anlarsın ne denmek istendiğini…
Bir uyku hali büründüğüm…Ölüm sessizliği yaşanılan…Bir ağıt seslenişimde…Bir gül dikeni kanatıyor canımı…Siyaha çalıyor kan rengim…Yalanlıyorum yakarışlarımı…Meçhulde arıyorum dualarımı…Bir toprak örtüyor üzerimi…Karanlık düşlerim zifiriye çalıntı…Bir melek uykusu suskunluğum…Ölüm sandığım gerçekle yüzleşiyor…Bir melek susuyor avuçlarımda uykusuz…Bir gül kokusu kaplıyor ortalığı…İs kokusu eşlik ediyor gül dikenine…Gökyüzüne yayıyor soğuk,sessizliği…Yükseliyor ruh semaya…Başlıyor yaşam…Sonlanıyor zaman…Serendipte…Maltoferfol…Yüreğine sağlık Öbür Yarım…
neyi?
🙂 şiir bir ölümü anlatıyor haytaazrail ve iplik de ölümden sonra gidilecek yere yapılan bir hazırlık sadece… İplik diğer kullanımlarından başka bir kullanımda yanii:)ayy ne kadar meraklı gördüm seni sırf bu merakından ötürü kaybetmek kötü fikir olsa gerek sonra sende de ayak bağı oluverir…Bir de lütfen başkalrına söylenmiş sözleri değil de varsa sizin için söylenmiş bir sözü merak ediniz efendim…
yüreğine sağlık 🙂 birkaç satır okudum kiminmiş dedim ve seeen çok güzel oldu valla 🙂
Bu akşam ölürüm..
yok aman ağzından yel alsın. Allah uzun ömür versin 🙂
Aman ne korkuyorsun ki keşke öl deyince ölsek, sabah olsa kalksak..
:)))
eh o zaman yarı ölü durum uyumak. sürekli uyu 🙂
”<strong>sevde837 DİYOR Kİ, (30 Kasım 2009 12:18)</strong> 🙂 cık pbk anlamamışsın… Öldüğün zaman ayak parmakların birbirine bağlandığında anlarsın ne denmek istendiğini..”Öldükten sonra anlarım demek, ne kadar anlamlısın yine, ama birşey bağlamaz ben, ölmeden de takmaz..
ellerine dizelerine sağlık Sevde…” Ne ölümü anlayacaksınNe yaşamıÖlmeden önce.Ne zaman bir soğuk bıçak bırakacaklar gövdene.o zaman göreceksinBitişte başlangıçta aynıdır kesmeye çalıştığın sürece.”
çok anlamlı çok hoş buldum efendimm…
Teşekkürler <strong>Dimeodes</strong>’cim:): beğenmene sevindim.<strong>Sayın Massay</strong> ne güzel dizelerle eşlik etmişsiniz dizelerime çok teşekkürler.Anlamlı bulmanıza sevindim <strong>Sayın Tefıllın</strong>…Ölüm öyle bir şey ki tek başına kullanıldığında birçok anlamı barındıran istisna kelimelerden biri…
Canım Maltoferfol ne güzel, anlamlı bir şiir olmuş ölüm üzerine…Ellerine sağlık <strong>Öbür Yarım</strong>!
<div class=”imajorta”><img src=”/imaj/maltoferfol/final-curtain-by-trulsespedal.jpg” alt=”” border=”0″ /><br /></div><strong><a href=”http://www.fileden.com/files/2009/8/7/2536282/pura.mp3″>…</a></strong><strong>Ölüm anı soğuk bir dokunuş…Saten yumuşaklığında yok oluş..Adsız görmediğin ama adımsız gidişler…Donup kaldığım belirsizlikler…Belki kırmızı bir iz…Kan renginde…Dokunduğun ellerinde…İz bıraktığın tenimde…Ölüm anı soğuk bir dokunuş…</strong><strong>Maltoferfol…</strong>
ölüm güzel şey budur perde ardındaki haberhiç güzel olmasaydı ölür müydü peygamber(N.FAZIL KISAKÜREK)
Yeniden yaşama imkanı bulmanın tek yolu ölüm…Zamanı geri almak, hiç bilmediğin ama emin olduğun bir sonsuzlukta yaşamak belki de en vazgeçilmez yaşam ölüm…
hı hı…
Kımıldamıyordun, kımıldamıyordum artık yüreğinde…Sessizlik miydi matemim…çok güzelll
Teşeşkkürler sayın Elllllla…