O özel günde, muhteşem yüz hatlarına sahip güzel bakışlı O erkeğe makyaj yapmak, olağanüstüydü..Makyözün hava şartlarından dolayı gelemeyeceğini söylemişler, yoğun düşünceler içindeyken, kendimi ortaya atıp ”ben yapabilirim, bundan kolay ne var ki” demiştim..
Şirketin gönüllü tiyatrocuları, kostümlerini giyinirken, vücut hatlarını saklama gereği duymuyorlardı yanlarındaki çapkın bakışlı kadınlardan..Önce müdürlerden biri oturdu karşıma, Ona makyaj yapmak gelmemişti içimden..Hemen yanımdaki kıza, biraz işim olduğunu yarım saat sonra geri geleceğimi söyledim..Gönüllü olup da her işte kendime gösterdiğim toleranslı taraflarımı seviyorum..Sonra O geldi, asansörde ara sıra karşılaşıp merhabalaştığımız kişi , benden rica etti..Önce herbiri aynı boyda, ensesine kadar uzun olan sarı saçlarını topladım, saçları oldukça sertti, ellerime sığmadılar..Yüzünü ağır ağır siyaha boyadım, o aydınlık yüzünü siyaha boyarken bir hüzün vardı içimde..Kısık mavi gözleriyle yukarı doğru bakmasını istedim, O ise direk bana bakıyordu..Bakışlarını görmemezlikten gelen 40 yıllık bir makyöz gibi işimle meşguldüm..Gerçek bir makyöz böyle yapardı, ben onun yerindeydim şu an..Ama ben 40 yıllık makyöz değildim..Kirpiklerine rimel sürerken ne kadar uzun olduklarını farkettim. Burnu çok düzgündü, sanki heykeltraş özenle yapmıştı..Fazlalıkları alır gibi yapıp tenine dokundum, mermer gibi sert ama üzeri parlak ve kaygandı..Aramızda kısacık bir mesafe vardı..Sonra dudaklarına kıpkırmızı ruju sürerken ne kadar düzgün ve pürüzsüz olduklarını farkettim, birden ellerim titredi..Rujun daha iyi yayılması için, dudaklarını birbirine sürmesini söyledim, kahkaha attı..Aramızdaki tüm gerginlik yok oldu, yerini hoş bir gıdıklanma duygusuna bıraktı.Ruhum gıdıklanıyordu.Bu hoş duygular içindeyken, kulağına takılması gereken küpeyi biraz sert kapatmışım ki, bağırmasına sebep oldum. Odadakiler bize baktı. Kibarca özür diledik.Akşam yemeği boyunca gözlerini benden ayırmadı..Sanki birşey söylemek ister gibi, sanki yutkunur gibi..Alt tarafı basit bir makyajdı, kendime her gün yaptığımdan, ne olacaktı ki..Dedim kendime.Bir daha hiçbir erkeğe makyaj yapmamaya karar verdim, inanılmaz çekici, inanılmaz hoş bir duygu ve bir o kadar da tehlikeli..Bir şarap daha içtikten sonra oradan ayrıldım.Aynadan kendime gülümsüyordum..Ben yapabilirim bundan kolay ne varki, hayır hayır ben yapamam, oldukça zor..
yorumlar
Hafif’e rehavet mi çöktü? Kimse okumuyor mu artık hikayeleri?
Evet, ara vermek lazım sanırım biraz..Ama önemli olan yazmak diyoruz..
Bence ara verme. Yazmaya devam.
evet hafif çok durgun bu sıralar ama sen yaz pbk güsel bir şeyler okuyalım bizde
Yazma aşkı var bende..
Resimdeki abimiz de yakıyor ortalığı… Güzel adam.
waw
süper :))
Makyaj yaptigim kisinin yaninda lafi bile olmaz, Kuduz..Begenecegini tahmin etmek zor degil. Best..
Makyaj sadece insanı gölgeler… Bir oyun gibi.
Beynimden trenler geçiyor. Durakasız….
Keske tamirat var tabelasi koyup bir iki ray i cikartsaydin..
Boşlukta ki raylar kimseyi bir yere götürmüyor. İki eksik iki fazla neye yarar sörsi.
O zaman trenle degil de yurekle gitmek lazim..Sorsi bizi andi galiba..
Bilgiyi beğendim teşekkürler.ilginç bilgiler – ilginç yazılar – ilginç sorular
İlgimi çekmedi desem yalan olur, teşekkürler 🙂komik videolar