Ferzan Özpetek’in sineması insanın içine işler. Bunun en güzel örneklerinden biri kutsal yürek (Cuore sacro) diyebilirim.Senaryonun derinliği, görselliğin müzikle uyumu, karakterlerin işlenişi, hemen her şeyin abartısız bir detayla aktarılması olağanüstüdür.Film izlenirken, bu kadar az şey sunularak, bu kadar çok şey hissetmemi nasıl sağlar diye düşünebilirsiniz. Bu his, kimi zaman bir bakış, kimi zaman bir mimik, ansızın giren bir müzik ya da yalnızca tek bir cümle ile olabilir.Annesinin ölümünden sonra halasının himayesinde büyüyen İrene, babasının mirası olan şirketin başına geçmiş hırslı ve oldukça zengin bir iş kadınıdır.Ailesinin yaşadığı eski evi restore edip satmak üzereyken, tesadüfi şekilde Benny adlı küçük bir kız çocuğuyla tanışır.
Bir yandan, bu eski evin odalarında dolaşırken o güne kadar neden annesinin varlığını reddettiğini düşünüp pişmanlık duyarken, öte yandan bu küçük kız sayesinde ruhunun derinliklerine hapsolan duyguların açığa çıkmasına tanık olur. Sahip olduklarından kurtulmak ister.Film sezen aksu’ nun hayat sana teşekkür ediyorum’u ile başlar. Ve ardından gelen her parça, tema müzikleri de dahil kulaklarınızdan ruhunuza dolar. Muhtemelen bu filmi seyredip de beğenen çoğu kişi, soundtrack’i bulup dinlemek isteyecektir.Akıllarda kalacak bolca sahne olacaktır. Benny’nin pencerenin önünde martıları seyretmesi, giancarlo’nun irene’nin kollarında ağlayarak uykuya dalması,irene’nin metroda üzerindekilerden kurtumak istemesi ve daha birçoğu.Eski evin karanlık odasına terkedilmiş tablonun ekrana yansıması ile olanları daha da anlamak, daha da anlamlandırmak unutulmaz bir sondur.Fragmana buradan ulaşabilirsiniz.Künyesi;
OyuncularBarbora BobulovaAndrea Di StefanoLisa GastoniMassimo PoggioCamille Dugay ComenciniLuigi AngelilloErika BlancYönetmenFerzan ÖzpetekSenaristFerzan ÖzpetekGianni RomoliMüzikAndrea GuerraYapımcıTilde CorsiGianni Romoli
