Dün sabahın 9unun buçuğunda çıktım evden. Gideceğim yer en fazla 1,5 saatlik yol. Normal şartlarda 11 de varmam gereken yere 12,30 da vardım. İstanbul kurtulmuş diye vatan caddesini kapamışlar trafiğe her yer kilit. Arabaların 70-90 km hızla seyretmesi gereken yerde otobüsün içinde biz etrafı seyrediyorduk adım adım ilerleyerek. Sağmalcılar civarında inip metroya geçtim. Aksarayda Metrodan Tramvaya bindim raylı sistemdir hızlı ilerler diye. Dünyanın neresinde görülmüştürki tramvay trafiğe takılsın : bekle babam bekle, gecik babam gecik, sıkıl babam sıkıl.Sanırım istanbulun kurtuluşunda yaşanılan sıkıntıları bizede önemli trafik yollarını kapatarak yaşatmaya çalışıyorlar ki değerini bilelim şehr-i istanbulumuzun.vapur desen ayrı bir can sıkıntısı. normalde limana 100-150 metre kala motorları durdurlar ve usulca yanaşırlar. Tüm istanbul ve istanbullular benim geç kalmam için elbirliği ettikleri için kaptan limana yaklaşık 750 metre kala durdurdu motorları. Aşıkların sandal sefası yaptıkları gibi ağır çekim ilerliyoruz limana. Vapur gittikçe yavaşlıyor, liman biz yaklaştıkça uzaklaşıyor, su dalgalanmıyor, rüzgar esmiyordu.Evet tebrikler İstanbul ! Tam 4 buçuk saat geç kaldım. İyiki kurtuldun. Yoksa otobüste metroda tramvayda ve vapurda kitap okumak yerine çalışıyor olacaktım.