Zararın nersinden dönersen kardır demişler. Benimki de öyle, her zaman bir günlüğüm olsun istemişimdir. İhmalkarlık mı, zamansızlık mı? yoksa yazılanlardan korkmak mı bilmiyorum ama şimdiye kadar olmadı. İnşallah bundan sonra yazacağım. Hani herkesin keşkeleri vardır, benim de en büyük kayıp olarak gördüğüm bir günlüğümün olmayışıdır.
yorumlar
günlük olarak serbesti mi kastediyorsunuz?
insanın günlük tutması, sonradan okuması için midir? acaba diye düşünüyorum. sonradan okumak nasıl bir hissiyattır ne işe yarar? bana fazla anlamlı gelmiyor. tabiki bir başkasına başka başka şeyler hissettirebilir ama bence en önemli nokta olayın çok kişisel bir boyutunun olması. başka kimseyle paylaşılmayacak hisler, düşünceler, fikirler, hatıralar bir defterde toplanırsa o defterin güvenliği için büyük çaba harcanmalı ama ortada bu tip bir kayıt varsa bir şekilde başka biri tarafından okunma ihtimali az da olsa mutlaka olacaktır. hadi hayatınız boyunca günlüğünüzü gizli kasalarda muhafaza edebildiniz diyelim öldükten sonra başka birinin eline geçmemesi için yapabileceğiniz birşey kalmıyor. kısaca özel hayatınızın bütün detaylarını yazmak bence çok büyük bir risk. ortada bir kayıt varsa başka birinin eline mutlaka geçecektir. bu bağlamda başka birinin eline geçer de okurlar diye herşeyi yazarken belirli bir filtreden geçirmek de çok anlamsız. bana bu kadar büyük bir riske değecek birşey değilmiş gibi geliyor.
Günlük, insanların ifade gücünü ve düşündüğünü kaleme alma yetisini geliştirir. Duygusal bakımdan kendi içsel sorunlarını belirginleştirip,bireyin kendiyle barışık yaşamasını sağlar. Günlük tutan insanlar için önemli olan kalemle yazmaya başladığı andır. Saklamanın çokta bi manası yoktur onlar için. (bende günlükten nefret edenlerdenim)
ben yıllarca yazı yazdım buna ister günlük densn ister öylesine içini dökme ama ne farkeder hangi yasta yazmaya basladıgının.güzel bir olay geriye dönüp okudugun zaman bazı seyleri daha iyi anlayabilmeye yardımcı oldugu kesin.