..İş çıkışları eve dönüş yolunda istanbul un o karmaşık trafiğinde,yaralar kuşanmış bir adamın asla anımsamaması gereken bir çift dize bu.. Göz ucuyla bakabildiğim şehri,altında ezileceğim bir yükmüş gibi göstermekte..Israrla reddetdiğim ilaçların intikamı mı sanki bu..?”Damla damla eridim,hüzne biriktim.Karardı aydınlık sözler,aydınlık yüzler karardı..”(*Bense anlamam bunlardan..Ertesi sabah, aynı akşam için nasıl uyanabilir ki bir insan..)