Gelecek arzusunun depreştiği günlerdenSana yazgılı bütün kelimeleri yazdığım kağıtları sonra ormanları…Heyy sana soruyorum, bu kentte nasıl bulunur insan?Çocuğumu arıyorum…Simsiyah bir fistan vardı üzerinde; son gördüğümdeSahi neresi bu kent?Kulaklarım çınlıyor,Tutun beni, bu derya boğar adamıBu İstanbul bizim İstanbul mu?Anası örmüştü saçlarınıBen çevirirken imameyi …Bu İstanbul…