Matematiği hobi olarak benimsemiş bir kitap kurdunun okumalarında çok geniş bir spektrum oluyor. Romanlar, düşünsel konular, makaleler derken bazen pat diye o kitaplığa ve beyne matematik içerikli kitaplar düşüveriyor. Bu kitabı alırken aslında ilgimi çekmesinin böyle bir nedeni olabileceğini de düşünmemiştim…Alfabenin en çok kullanılan harflerinden biri kayboluverirse, bu kayboluşu aşabilir misiniz? Fransızcada en çok kullanılan seslilerden olan “e” kayboluverince George Perec de içinde hiç “e” geçmeyen bir roman yazmayı düşünmüş. Olay tamamen matematik aslında; aynı şeyi ifade eden ve içinde e olmayan kelimeler cümleler kurmak… Ve anlam bütünlüğünü bozmamak… Bunu yazmak tek başına büyük bir olayken, Cemal Yardımcı aynı düşünceden yola çıkarak Türkçeye çevirmiş… Adeta mucize…Bu kadar şekil odaklı olunca insan ister istemez içerikten şüphe ediyor. Ama kurgu ve anlatı açısından en az Dan Brown kadar başarılı (Dan Brown’u başarılı bulduğumdan değil, isminin çok kişi için birşey ifade edebilecek popülerlikte olmasından ve tarz benzerliğinden onu örnek veriyorum). Ve bütün bunlar 1969’da yaşanıyor…. Bu arada bir ironiye dikkat, yazarın kendi adındaki en fazla sesli harf e. Yani aslında yazar kendi kayboluşunu anlatıyor.İyi de matematikle alakası ne diyeceksiniz. Perec, edebiyatta matematik oyunlarını kullanan bir yazar… Ve kim bilir belki de bana enteresan gelme nedeni de o…
yorumlar
E’ siz Potkal
tanıtım için teşekkürler, mutlaka okuyacağım.
Küçüktüm belki de yeni okumayı sökmüştüm, babamın bir sürü kitabı vardı, içinde anlam veremediğim kelimelerin olduğu, birgün birini alıp en kolay kelime olan ve kelimesinin hepsini yuvarlaklar içine almıştım. Ne kadar çok ve kullanılmıştı ve kullanılmasaydı anlam bozulur muydu? O sıcak öğleden sonrasında ve leri yuvarlak içine alarak böyle şeyler düşünmüş, sonra o yuvarlakları hayali bir şekilde birleştirerek şekil oluşturma oyunu oynamıştım kendi kendime:))İlginç bir kitap olmalı meraklı kedi, bilgilendirme için teşekkürler..
farklı tarzlar farklı esinlenişler takip edilmeye değer….
Linet, harika bu oyun.Biz de bir seferinde roman falı bakmıştık. Herkes bir sayfa ve satır no söylüyordu. İlk cümleyi okuyorduk. Numarayı söyleyenin falı oluyordu. Sessiz sinemaya alternatif olarak denenebilir:)
meraklıkedi,yazını yeni gördüm:)) gözden resmen kaçırmışım!”edebiyata matematik katmak” noktasındaki şaşkınlığına ortak durumdayım, nasıl yani dedim yahu…
Aslında Ulysses de benzer kaygılarla yazılmış bir romandı. Onu bilerek almıştım ama bunu tanıyışımda, alışımda matematik gelmemişti hiç aklıma…Matematik güzeldir ve o her yerdedir 😉