Geçenlerde televizyonda oldukça yaş almış bir kadının “ben insan sarrafıyım” dediğine tanık oldum. Haliyle insan bu cümleden sonra bir müddet düşünüyor. Ben de “insan sarrafı mıyım?” diye. Ya da illaki “insan sarrafı olmak” için yaşlanmak mı gerekiyor?Hafif sayfalarında benzeri konuları daha önce de çok işlediğimizi biliyorum. Ancak benim merak ettğim bilmediğimiz yöntemlerin olup olmadığı. Örneğin Asymptot üstadımızın yazısında kokuları algılamanın da bir çeşit karakter analizi olduğunu, burada renklere göre karakterin belirlenebileceği, beden dili nin de yine bu amaca hizmet ettiğini biliyoruz. Örneğin yüze göre karakter analizi testi yaptığını iddia eden bazı kaynaklar da var.Bir arkadaşım konuyla ilgili hiç böbürlenmemesine hatta çoğu zaman bunu farkında olmadan yapmasına rağmen bu işi çok iyi yapıyor. Yani karşısındaki insanı daha görür görmez anlayabilme yeteneğine sahip. Çoğu kez tanıştığım yeni insanları mutlaka onunla da tanıştırıp, yorumlarını dinlemişimdir. Henüz yanıldığına tanık olmadım. Sizce bu doğa üstü özel bir yetenek midir? Yoksa öğrenilebilen becerilerden biri midir?Bunca merakımın nedeniyse gayet açık. İnsan doğasında olan korunma iç güdüsü. Yani karşımdaki insanın gerçek amacını önceden tahmin edebilirsem hem duygusal bir takım yaralanmaların önünü alabilir, hem de zaman kaybının önüne geçebilirim diye düşünüyorum.