ölümü düşündünüzmü? ne kadar yakın bize ölüm? ne kadar uzak? ya kabri düşündünüzmü? ne olacak öldükten sonra hissedebiliyormusunuz? ölüm sözcugüyle nasıl bir duygu içerisindesiniz? korkuyormusunuz? ya da mutlumu oluyorsunuz?evimiz dolu, bu insanlarda kim? a amca neden ağlıyorsun, ne oldu ki? dayı sen ne zaman geldin istanbuldan hani bayramda gelecektin işin çoktu?anne neden ağlıyorsunuz, neden konuşmuyorsunuz benimle? oy annem kıyamam dayanamam yapmayın ne olur.babam sendemi sen bağri ağlama senin ağlamana hiç dayanamıyorum. hiç ağladığını görmemiştim. nedir seni üzen?sevgilim hayatım kıyamam ben senin o göz yaşlarına. her akan damla kalbime iner yakar kavurur beni. sen niçin ağlıyorsun peki? neden benimle konuşmuyorsun? ne yaptım aşkım ben sana? hangi sözüme kırıldın? ben senin kalbini kıracak bir söz söylemedim bu güne kadar.ne oluyor nereye gidiyoruz? bu tabut nedir? kim öldü kardeşimmi? anne konuşun kim? akrabamızmı? baba bir cevap versene. oh kardeşim sen değilsin şükür. kim peki durun herkesin bildiği kişiyi bana niye söylemiyorsunuz. durun gömmeyin bekleyin yüzünü göreyim.nereye gidiyorsunuz bekleyin hocam ölen zat kim? kimse konuşmuyor benimle üzüntüden sanırım bende onlarla gideyim evde konuşurlar.ne olamaz olamaz, gidemiyorum. eyvah! ben ölmüşüm.bu ilahiyi duymuşsunuzdur ya da bir kulak aşinalığı mümkündür. benim tüylerim diken diken oluyor. peki bu ilahi sizlere ne ifade ediyor?
yorumlar
ne ölümü ya.hanı adamlar ölümsüzlüğü bulmuştu.klonlama felan ?
biz de bu konuyu konuşuyordukçok soğuk, akla getirmemeyi tercih edeceğimiz bir konu:((
korkuyoruuuuum.ne olur artık konuşmayalım.
hic bir sey ifade etmiyor. ben her gun oluyorum. cenazeme kimse gelmiyor.
@gkaraarslan bence bu konuda destek al, sanırım sen de ölüm korkusu fobi olmuş.
zaten islamcilarin en cok oynadiklari kart bu: olum korkusu.korkuyla “inan”dirmak, gonulle, sevgiyle degil.
doğru noktaya ayağını basmışsın, halbukim temas etmen yeterliydi. birilerini suçlamadan söylesen daha güzel olurdu.Aşkın aldı benden beniBana seni gerek seniBen yanarım dün ü günüBana seni gerek seniNe varlığa sevinirimNe yokluğa yerinirimAşkın ile avunurumBana seni gerek seniAşkın aşıklar oldururAşk denizine daldırırTecelli ile doldururBana seni gerek seniAşkın şarabından içemMecnun olup dağa düşemSensin dünü gün endişemBana seni gerek seniSufilere sohbet gerekAhilere ahret gerekMecnunlara Leyla gerekBana seni gerek seniEğer beni öldürelerKülüm göğe savuralarToprağım anda çağıraBana seni gerek seniCennet cennet dedikleriBirkaç köşkle birkaç huriİsteyene Ver anlarıBana seni gerek seniYunus’dürür benim adımGün geçtikçe artar odumİki cihanda maksudumBana seni gerek seni
olabilir akoni.ama bahsetmemek bana terapi gibi geliyor.özel bir desteğe ihtiyaç yok bence.zaten şu uçak kazasını yeni yeni unutmaya başladım;bir de bunlar çıktı başıma.
Babamı kaybettim 1 aydır aklıma hakim olamıyorum çok kötü bi duygu nerde ne yapıo şuan beni izliyo mu… her gün yanımda olup ona cewap wermeyiz üzülür diye onunla konuşuyorum. hayat bitmiş gibi. annemi ve abimi de kaybetme korkusu her gün içimi kemirip bitiriyo. o yüzden her gün keşke önce ben ölsem de görmesem bunları diyorum. hiç bi üzüntü bu kadar ağır değilmiş.
Allah sabır versin sana.
Akşam üstüne doğru kış vaktiBir hasta, odasının penceresindeYalnız bende değil,yalnızlık haliDenizde karanlık, gökyüzü deBir acayip,kuşların haliBakma fakirmişim, kimsesizmişimBenimde sevdalar geçti başımdanŞöhretmiş, kadınmış, para hırsıymışZamanla anlıyor insan dünyayıÖLÜRÜZ DİYE Mİ ÜZÜLÜYORUZ?Ne ettik,ne gördük şu fani dünyadaKötülükten gayri?Ölünce kirlerimizden temizlenir,Ölünce bizde iyi adam oluruz,Şöhretmiş,kadınmış ,para hırsıymışHepsini unuturuz.Orhan Veli
bir teyze…ah yaşlılık ah ölümün habercisi bu kapıya konacak dert değilmiş ama ne yapalım…
ölümle ilgili inanışlar…
ölüm herkese yakın yaşlılık ölüm habercisi olsaydı onca bebek haber almadan mı ölmüş olacaktı.ölüm zamansızdır, son kez ona sarılmadan, son kez ona seni aslında çok seviyorum ve gittiğinde çok özleyeceğim demeden gidişidir.ölüm insana en yakın olanlardandır.
“insanlar uykudadır. Öldükleri zaman uyanırlar.”
Adem Karabey – Sen yoksun