Geceleri gölgemi takip etmekten bıktım.. insanlara güvenmemekten, güvenmemenin ne kadar haklı olduğunu görmekten bıktım. Bu şehir sapık, sapkın,..Kendini özleten, ateş topu kuyruğu sallayarak gözlerimi kör eden bir cani bu şehir.Onu niye özletiyorsun ki ? O kim,.. sen bile bilmiyorsun, hayal-et! mi diyorsun sen buna ?Batağın içindeki kokusun, pissin, grisin.. mavi farlarınla kendini kapatmaya çalışan pis bir gri…Bazen yetemiyorum bu yüklenmelere, üstüme gelmeyin, ensem ağrıyor, kalbim ağlıyor..
yorumlar
sadece İstanbul’da değil, hiçbir yerde insanlara güvenemiyorsun artık.Her yer küçük İstanbul. Pek teselli edici olmadı ama…
istanbul çoğu zaman böyle düşündürüyor insana…bence sorun burda her çeşit insanın olması, ve olmadık insanlarla karşılaşma ihtimalin daha yüksek sadece bu…ister istemez insan kendini koruma altına alıyor ve temkinli yaklaşmak zorunda kalıyor herkese..çünkü bu şehirde maskeyle gezen çok insan var,her yerde var belki ama burda daha çok var…yine de bırakıp da kaçamıyorsun işte, elinden kolundan çekiyor seni,bi adımını attıktan sonra geri dönmesi zor,vezgeçilmezin oluyor…ama ben seviyorum İstanbul’u..herşeye rağmen..
Kaos , bunu baskasindan duymak guzel. Istanbul’un ellenmedik, bozulmadik bir yani yok.Herseye ragmen seviyorum demek, kendisini aldatan doven, kotu davranan kocaya bagli kadinlarin aciziyeti gibi kadercilik, Istanbul’un pisliginde bir parlaklik aramacilik oyunu. Evet imparatorluklar muhtemesem idi. Ama hep gecmisin mirasi yenerek yasanmaz. Hersey ikinci reyt kalite. Herkes padisah olmak istiyor. Ama insan gibi olmak istemiyor.Aslinda sen sehri kendi durumuna metafor olarak goruyorsun. Sen kendi halinden memnun degilsin, birseyler senin kendinle barismani engelliyor.Buraya yazman yardim istedigini gosteriyor. Ama aslinda insanlarin soyledigini begenmeyip daha da icine batmak icin bahane ariyorsun.Sana Nuri Bilge Ceylan’in Uzak’ini tavsiye ederim. Istanbul adami nasil izole ediyormus.
izledim,..ben eğer yazabilme gücünü buluyorsam, kendime çoktan yardım etmişim demektir..
kaos istanbul bu güne kadar kendisine ahkam kesenleri emin ol sindirmek için elinden geleni yaptı.istanbul aşığı şairler gibi beşiktaşta üsküdar tepelerin de aşkını yazanların yanında istanbula gelipte ey istanbul senmi yaman benmi yaman diye meydan okuyanların halii pek te iç açıcı değil . aslına bakarsan bu şehir içinden çıkanlara gülümser yada kendisi öyleymiş gibi istanbulu kandıranlara.Ewet bu şehri çok kişi kandırdı madem bu şehrin kişiliğinin olduğuna inanıyosun emin ol senin benim gibi o da zayıf…bağırarak meydan okumak yerine sende onun yüzüne gül senden beklemediği birşey yap ondan sonra konuşalım!
benim haberim yok,.. 🙂
tahmin edersem. Insanlara acilamiyorsun, herseyi tek basina yukleniyorsun. Tamam herkes senin dalgaboyunda olmayabilir; ama yalniz basina tasinmaz ki butun dunyanin agirligi.Gecti mi ensenin yanmasi?
elimi sallayarak üç beş tane yakaladığım sivrileri dilimi uzatarak yakalamaya çalışıyorum. kaçıyorlar, tam on dakika deli danalar gibi dil sallamama rağmen bir tanesini bile yakalamayı başaramayınca vaz geçiyorum. sıkıntıyla önümdeki dürüm kağıtlarını verdikleri ince uzun naylon poşete sokmaya çalışıyorum. bir an için hafifçe başımı sağa çevirdiğimde yanımda beliren gülümseyen hoş dudakları ve sahibesini fark ediyorum. dudaklarını aralayarak dilini bana doğru uzatıyor; dilinin üzerinde, diline doğru yaklaştıkça seçebildiğim bir sivri var. dilim yavaşça uzanarak dilinin üzerindeki sivriyi alıyor, kikirdiyoruz. hesabımı ödeyip dürümcüden çıkarak tünele doğru yürüyoruz. o, ben ve başkaları; var böyle, şehrimizin sokaklarında.
” Evet imparatorluklar muhtemesem idi” hönk.”Herkes padisah olmak istiyor. Ama insan gibi olmak istemiyor.” heee.
“İstanbulun intikamı.”
Kusma sırası İstanbulda.!!
konusmani engelliyor.
icimiz bayildi.Biktik bu Orhan Pamuk’culuktan, FeDe stili uzaklara bakan, kasilmis depresyonlardan, oz tiksintilerden, kararsiz aciziyetlikten, “kara sevdadayim/dokunmayin ulan benim acim dunyadan buyuk” yazilarindan. Duygu somurusunden biktik. Duygularin bu derecede esiri olmak, hayatinin icine etmektir.Get a life!
Taşları Yemek Yasak