Kelile ile dimne diye bir masal vardır bilenler bilir. Yani kitapla alakalı olan ademoğullarını kastettim.O masalda bir bilgeden bahsederler. Vakti zamanında dağın içerisindeki oyukta yaşarmış üstü başı paspaye fakir fakat bilgili bir adammış.Öyle ki onun bilgeliği ülke sultanının kulağına kadar gitmiş.Adamı saraya almışlar, zaman içerisinde karnı doyup, üstüne başına ipek libaslar geçirivermiş, bir de sultanın başvezirleri arasında er almış. Fakat o ne! Adam artık halkın içerisine karışmadığı için onların durumundan bi haber yaşıyormuş. Adam zamanla doğruluğunu yitirmiş yanlış kararlar vermeye başlamış.Kendini tekrar etmeye başlamış.Gelelim eldeki bütün esprileri bitip de kendini tekrardan ziyade bir de belden aşağı küfürlerle ve bol efektlerle kendini götürmeye çalışan cem yılmaz’a.Sanatçı kendini yenileyen geliştiren, halkın içerisinde yeni espriler bulabilendir. Bir Oğuz Aral, Sadri Alışık, Kemal Sunal olabilendir, Hayata bakarken her zaman yüreğindeki sadeliği içerisinde yaşatandır.Senin gibi küfürbazı ise one night stand bir manita misali kahvaltıdan sonra unutulandır.