Nasıl olduysa oldu. Aynaya bakarken birden bugüne kadar aklıma gelmeyen bir şeyi farkettim… Hiçbirimiz kendimizin gerçekte nasıl göründüğünü bilmiyoruz, çünkü hep aynadaki yansımamızı yani ters olan görüntümüzü görüyoruz ve herkesin bizi karşıdan bakınca aynen böyle gördüğünü düşünüyoruz. Aradaki farkı anlamak için tanıdık, yüzünü bildik birini aynanın karşısına geçirip onun aynadaki görüntüsüne bakmak lazım. Ne kadar garip ağız kaymış gözler başka bir anlam taşıyor gibi… aslında o da kendini aynadan yansıyan şekliyle biliyor ama ben ona hiç aynadan bakmadım. Aynadaki görüntüsüne bakıyorum başka biri gibi duruyor. Aynadan görünen yüzüne bakmayı bırakıp kendisine dönüp yüzüne bakıyorum her şey yerine oturuyor, her şey normal. Demek ki ben de böyle farklı görünüyorum… Aynı şey benim için de geçerli, herkes beni aynada kendimi nasıl görüyorsam öyle görüyor diye düşünüyordum halbuki ne kadar acayipmişim. Çok acayip çok… ama bu, insanın aklına bu kadar yıl sonra mı gelir?