Hayatta herşeyi iyi ya da kötü diye adlandırmamak lâzım…Arası da var bu kavramların, gri renkte var yani…Kişi kendini de sürekli bir vaziyette iyi olmaya odaklamaması gerekmekte…Yanlış anlaşılmasın; iyi insan olmaya, nirvana’ ya varmaya çabalamak yaşanabilecek en güzel tecrübedir yaşam içerisinde…Ama sürekli bir modeli esas almak ve ”O” olmaya çalışmak yorar insanı, yapmamak lâzım.Bence insan kendi süreçlerini doğal hali ile yaşadığı sürece iyi olmaya doğru yönelir zaten, yola ben en iyi olacağım hırsı ile çıkmaya lüzum yok…Bu şekilde bir inatla kararlarını veren kişiler ya da iyi olmayı hırs edinenler, kendilerini çok fazla belli ediyorlar zaten…O kadar çırpınıyor,sürekli çevresindekilerden ”iyilik onayı” almak için uğraşıyorlar ki…Aslında farkında olmadan ”imdat” diye haykırıyorlar ve sanki doğal olarak yaşamına devam eden diğer canlılardan yardım dileniyorlar…Ben bu tip insanların yaptıkları yolculuğun istikametinde bir değişiklik, rotalarında yepyeni pusulalar edinmelerini dileyeceğim…Kendilerini fazlaca sıkan, kasan ve birer stres yumağı haline gelen insanların kendilerine dönmelerini, yolculuklarını aslında içlerine, özlerine yapmalarının gerekliliğini görmelerinde fayda var…