geçen hafta evime hırsız girdi…işten eve bi geldim kapı açık… bi taraflarım 3, 5 atarak girdim eve; peşimde de hayatımda ilk defa gördüğüm karşı komşunun oğlu…bi yandan ondan da tırsılıyo tabi; bi anda gökten zembille iner gibi arkamda bittiği için ! kim bu çocuk ? yoksa hırsız o mu ? niye ben hiç görmedim önceden… vs.ler zihinde uçuşuyo…neyse girdik, adam çoktan kaçmış…ama ev de 56′ ya gitmiş durumda !uzatmayim.. önce sevgili, sonra polis arandı.. polis ve komşular geldi.. parmak izleri alındı.. bişi almış mı’ nın araştırması yapıldı.. alınmamış olduğu farkedilince bi ohhh çekildi.. sonra ortalık süt-limana döndü..ama…. korkular bana kaldı !!!polisten de ses seda yok(tu); taa düne kadar. dün işten aradılar, parmak izi çıkmış bi tane, birini eşleştirmişler de !”e gelin bi bakın bakalım..”çektik gittik bi başımıza karakola… polis, yanında da bi adam. benimkisiymiş. paravanın arkasından gösterdiler önce tanıyo msnz diye. yok hayır ! iyi deyip adamı bi anda yanıbaşıma getirdiler. sonra da adam yanımdayken şikayetçi misiniz diye bana soruyolar??????o adamdan önce sizden şikayetçiyim ben dedim polislere ! bu kadar acemilik bu kadar salaklık olur mu ??? oluyomuş işte !