bildirgec.org

teşekkür ederim sevgili hüzünlügüneş, sevmekten ve üzülmekten yorulup kendi kendime verdiğim tutamayacağım öğütlerdi.İnsan sevmekten de vazgeçmemeli zaten.Hıçkırıkların sevginin boyunu aşmasın derkende sevginden daha fazla ağlama,insanlara ve olaylara hak ettiği değeri ver, hak ettiklerinden fazla değer verip üzülme demek istemiştim.Gerçi herkese kendi sorunu büyük geliyor ve her yaşın ayrı bir güzelliği olmakla birlikte ayrı bir sorunu var.Bir çocuk için istediği oyuncağı alamamak onun en büyük derdi olabilir.Bizse şuanki yaşımızdan bakıp bunun üzülmek için okadar haklı bir sebep olmadığını düşünebiliriz.Yorumun başında bahsettiğim sevgi de sadece sevdiğiniz kişiyi değil genel olarak arkadaşları da kapsıyor.Şimdi ilk defa Ali Poyrazoğlunun gölgede muhabbet programında dinlediğim ve çok sevdiğim bir şiir aklıma geldi.Aziz Nesin yazmış.Ne muhteşem bir şiir.Çok sevdim bu şiiri.Ekliyorum şimdi.

ARKADAŞIM BADEM AĞACISen ağaçların aptalıBen insanlarınSeni kandırır havalarBeni sevdalarBir ılıman hava esmeye görsünDüşünmeden gelecek karakış..Acarsın çiçeklerini ..Bense hayra yorarım gördüğüm düşü…Bir güler yüz bir tatlı söz..Açarım yüreğimi hemenYemişe durmadan çarpar seni karayelBeni karasevdaHem de bilerek kandırıldığımızıKaçıncı kez bağlanmışız bir olmazaKoş desinler bize şaşkınSonu gelmese de hiç bir aşkınAçalım yine de çiçeklerimiziSenden yanayım arkadaşımHavanı bulunca aç çiçekleriniNasıl açıyorsam yüreğimiBelki bu kez kış olmazBakarsın sevdan düş olmazNasıl vermişsem kendimi son sevdamaVur kendini sen de bu güzel havayaYazar : AZİZ NESİN