Kısa ömrümde ilk defa kendimi yazarak rahatlatmaya çalışıyorum.Evet belki de hayatımın en yalnız zamanında olduğum için bu böyle. Aslında daha önce insanların sadece kendileri için bir şeyler yazmaları bana saçma gelirdi. Şimdiye kadar hep ya not almak için ya da yayınlanması için yazılar yazdım. Bazen içimden geldiğinde yazmak her zamanki tembelliğime verdim, kaldım ve sadece oturdum öylece.Ama hayatımın viraj yıllarında sanırım bu tarz bir şeye başvurmam kendime anormal geldiği için bunları zırvalıyorum. Vew ilk defa bir yazdığımın kimlerin okuduğu da umurumda değil, belki de kendime verdiğim önemin artmasının sebebidir bu. İlk defa bu günlükte kaç kişi okumuş umurumda olmayacak çünkü önemli olan benim kendimi iyi hissetmem olacak. Gerçekten de hep olması gereken değil mi aslında? Bir şeyi sadece ve de sadece kendim için yapmak. Belki bunu okuyan çoğu insana zırvalar gibi gelcek bu ama artık o da umurumda değil çünkü hayatım boyunca bir elin parmağını geçmeyecek sayıda işleri sadece kendim için yaptım. Ama beynimdeki bu değişimleri görüyorum ve biliyorum ki bundan bazı şeyleri değil herşeyi kendim için yapacağım ve kendim için yaşağan bağımsız biri haline geleceğim. Bazılarına bu bencilce gelebilir ama sanırım bu boktan dünyanın bize yüklediği iğrenç sorumluluklardan kurtulmanın tek yolu da bu…
