HASAN SÖYLEMEZ
HASAN SÖYLEMEZ

Hasan Söylemez” diye bir adam var; fotoğrafçı ve gazeteci kendileri ama her şeyden önce çok enteresan biri. Cebindeki son parasını sokaktaki çocuklara dağıtıp, banka kartlarını kırıp atan, bisikletiyle çıktığı yolda tüm Türkiye’yi dolaşan, misafir olduğu evlerde karnını doyuran, kimi zaman sokakta kimi zaman dağ başında yatan, bu gezdiği yerlerde çektiği fotoğraflarla açtığı sergilerin gelirini, köy okullarını kapılarını yaptırmak için ya da kansere umut vakfına yardım etmek için falan kullanan biri bu adam. Doğaya en zararsız taşıma aracının bisiklet olduğunu düşündüğü için İstanbul’dan çıktığı yolda Türkiye sınırlarını bitirmek üzere olan Söylemez, kar kış kıyamet yağmur çamur dinlemeden en ücra köylere giderek, fotoğraflar çekip yol hikayeleri yazıyor.Acaba kaçımız yapamaya cesaret edebiliriz Söylemez’in bu yaptığı hareketi? Kaçımız cüzdanımızı bırakıp bir bisiklete atlayıp gezebilir memleketimizi, bunu bir unutkanlıkla evden sokağa çıkmak için bile yapmayı göze alamayız bence. Demem o ki, çok zor bir karar bu! Hani, sağlam bir “güven, özveri ve tecrübe” ister bence bu hareket! Kendi adıma söylemeliyim ki yok bende bu üçlüden ama helal olsun diyorum. Çünkü yaptığı şey bir maceraperestlik, bir deli saçması bir memleket turu değil. Amacı uğruna bir yola çıkmak beklide, inandığı şeyin üstüne gitmek sadece kendi için değil başkaları içinde yaşabilmek. 70li- 80li yıllardaki dava adamı profilinin, milenyum çağında vatanına, milletine hayırlı bir birey ya da “iyi bir insan “olabilmek halini almasının en güzel örneği bence hasan söylemez! Umuyorum bu “iyi insan “ daha nice projelere imzasını atıp bizi kendine hayran bıraktıracak ve bize “insan” olabilmenin elle tutulup gözle görülen bir şey olduğunu ispat edecek. Sonsuz saygılarımla…