Mahzun bir ağlamadır gün batımı,Sarhoş eder gönülü,İzin vermez tahayyül-ü nefise…Ne aydınlıktır gün batımı, ne de karanlık.Ruhiye-i meyhaneyi hissedersin göğsünün tam orta yerinde…Girdabıdır, bütün günün yalnızlığa,ağlayışıdır, rüzgarın uğultusu güneşe…mağmumdur, ızdırap çeker, süregelen acısına varoluşundan gayrı…Sakine-i hakikattir, kapatsa da gözlerini güneşe, aslında…