Gecenin ayazı vurduğunda gündüzün günışığınaKimdir kaybeden?Gece karanlığından vazgeçer mi?Ne gece vazgeçer yıldızlarından.Gündüz günışığından vazgeçip karanlığa döner mi?Ne gündüz kapatır ışıklarını güne.Bu kadar acımasız değildir zaman.Merhem olur ruhuna ne koku hissedersin ne de bir yanma.Terk eden bir sen değilsin ki.Çocukluğum, gençliğim ve sonra geleceğim…Bir tek ruhum gitmeyecek benden.Ve sen de gitmedin, seni ruhuma hapsettim.Gittin.Gelecek misin zamanında?Geçmiş zaman hatırlatacak mı şimdiki zamanı bana?Zamanla başım dertte.Başlarım böyle zamana ne çok zaman var şu hayatta:Geçmiş,gelecek,geniş…Bir tek zamanı yaşasak.Zaman hep şimdiki zaman olsa.Geçmişi hiç hatırlamasak.Gelecek zamanı düşünmesekBu mümkün mü?Hayır!
Sen şimdiki zamanda gittin.Geçmiş zamanda seni hatırlıyorum.Gelecek zamanda özlüyorum.Bir de hayatıma sonradan eklediğim beklenen zaman var.Sanki zamanlar çuvala girdi.Her zamanı yaşıyorum.Buna rağmen tüm zamanların bana seni yaşatması…Hayır!
Sensiz geçen hiçbir zamanı yaşamak istemiyorum.Bu mümkün mü?Hayır!Ya o zaman…Ölmeli miyim peki nasıl?Ne yaparsam çabuk ölürüm?Beynimden mi başlamalıyım yok etmeye?Bunu yapamam seni düşünüyor.Kalbimi mi söküp atmalı mıyım göğüs kafeslerinden?Bunu yapamam kalbim hissediyor.Gözlerim, ellerim bir de bütün benliğimi taşıyan ayaklarım.Bunlardan da vazgeçemem.Gözlerim senin ışığınla görüyor etrafını.Ellerim sana uzanmak için hareket ediyor.Ayaklarım sana gelmek için beni taşıyor.Ben gitmemeliyim senden.Ne geçmiş zamanda gelişimi hatırlayacaksın.Ne gelecek zamanda gidişimi bekleyeceksin.Ne de şimdiki zamanda gideceğim.Ve sana hiçbir zaman şimdiki zamanı yaşatmayacağım.Hayır!
Bunu yaşamalısın.Sen gittiğin an,Ben gittim.Ama senden değil kendimden gittim.Ansızın kalakalacağım.Duracak her an.Ve başlayacak sonsuz zaman.Geçmişimle geleceğim şimdi geniş zaman!