Yatağıma uzandım sabahın ikisi ve dudaklarımda bir sırıtış ile yatıyorum. Öyle yorgunum ki, bir haftadır bu gece için uğraşıyorum, yaklaşık yüz kişi ile iletişim kurdum, mail, telefon.. Ve sonunda 60 kişi ile bu organizasyonu yapmayı başardım.İlk maili attığım gün geri dönen kişi sayısı sadece beş idi, ama hiç umutsuzluğa kapılmadım. Onbeş senelik çalışma arkadaşım, dostum, sırdaşım emekli olacaktı. Ona süpriz bir gece düzenlemek istedim. Ve bu hummalı çalışma işte o zaman başladı. Şimdi ise gece bitmiş ve ben uzun zamandır olmadığım kadar mutluyum, hala sırıtıyorum.Beni sahneye çıkartılar ve günün anlam ve önemini belirten bir konuşma yapmamı istediler, hiç hazırlıklı değildim, yoksa hem komik hemde duygusal bir konuşma hazırlardım. Sadece verdiğimiz hediyeyi vermesi için çok sevgili yöneticimizi çağıracaktım sahneye oysa ben bunun için ortaya çıkınca, biranda 60 kişi birden sustu, kafalar bana çevrildi ve ben o sessizlikte kalakaldım. Çok uzun bir süre ne diyeceğimi bilemedim gibi geldi, sonra çılgınca alkışladılar beni.. Linettt harikasın hadii konuşşş diye.. Teşekkür ederim dedim, beni kırmadınız davetime geldiniz, ama benim için değil arkadaşım için burdayız.. dedim.. 15 sene önce kurulan dostluklar işten ayrılmaları ile sekteye uğramayan 60 arkadaş, sekreterinden, en üst düzeye kadar, öyle bir kenetlendik, öyle bir sarmaş dolaş olduk ki…Sürekli yanyana çalıştıklarımız bile belki on kere sarılıp, 50 kez öptük birbirimiz.. Herkes gülümsüyordu, herkes bana teşekkür ediyordu. Ne iyi yaptın, nasıl buldun bunca insanı diye şaşırıyorlardı.. Keşke şuna da haber verseydik, aaa o neden gelmedi…Hala sarhoşum ama içtiğim şarap dan değil, mutluluktan…Bugün resimler, videolar ile hala gecenin etkisi geçmedi.. Teşekkür mailleri alıyorum.. Geceyi onuruna verdiğim arkadaşım bin kere teşekkür etti, bana bir hediye almış bir de deli kızz… Öyle duygusal anlar yaşadı ki.. Önce üzerinde 15 seneki önce hali olan resminin olduğu pasta geldi maytaplarla .. Personel dosyalarına inildi tabi bu resim içinÇok şaşırdı, pastaya da bir alkışş…Sonra onunla en uzun çalıştığı yöneticimiz öyle bir konuşma yaptı ki, hala tüylerim diken diken oluyor.. En sonunda da ona güzel bir miktar da hediye çekimiz, bankadan nakit olarak alabileceği.. Veee daha bitmedi.. Geceye katılan herkese renkli kağıtlar dağıttım, birer cümle yazın lütfen diye, kimi sayfalarca yazdı, kimi bir cümle.. Hepsi aynı şeyde birleşiyordu, eski dostluklar, eski arkadaşlıklar yoktu. Ve biz bu kadına çok güveniyorduk.. Kimize ablalık, kimize yarenlik etmişti.. Şimdi yürüyüşler yaptığım, kafam bozulunca yanına gidip ağladığım, sevinçden çılgına dönünce gelsene biraz diye yanıma çağırdığım, alışveriş paketlerini hevesle açarak bakk bu nasıl dediğim, bir konuda kararsız kalınca fikrine güvendiğim, hiçbir zaman rujsuz dolaşmayan bu güzel kadınsız ben ne yapacağım??Yazdım ona da telefonla konuşmayı sevmeye başlasan iyi olacak dedim, çünkü sık sık arayacağım seni dedim..Kuralları olan, sınırları olan, duygularını saklamayı başaran, hayvanları çok seven, tiyatroya sezonluk bilet alan, hergün 1 saat yürüyen, güzel gözlerini hergün kalem ile belirginleştiren, 1 doktor, 1 arkeolog yetiştiren güzel insan bunu okumayacaksın ama olsun ben yine de yazacağım seni çok seviyorum…