Bir boş sürahinin neler anlattığına kulak vermektir kimi zaman; İlgisiz kalmış bir mutfak, belki de dev bir bidonun ağzına dayatılmış bardaklardan etrafa akan su damlalarında yerlere çizilen yalnızlık resmidir. Tülsüz bırakılmış perdelerdir kimi zaman; silinmeyi unutmuş camların önüne iliştirilmiş, buruşuk, zevksiz kumaş parçalarıdır. Bıkkınlığın buram buram koktuğu is kokusudur. Görene çok şey anlatır. Evler, evlerimiz, insanın suskun dilidir, yaşamların dili. Söyleyemediğimizi, yapamadığımızı çığlık çığlığa haykıran.
