günahlarım sende kaldı…doğrularda gördüğüm yalın kaderimdi ve geriye dönüp bakmadan bulduğum anılarım.üzerimde duran aydınlık, adını paylaştığım hayat ve soğuk tenimde duran gölgeni alıp gittin. duyuyorum korkak sokakların çıplak seslerini. seninle geçiremeyeceğim anların hayalini kuruyorum.ak teninde saklı naif, bir o kadar heybetli kokun. kokusunu senden almış kır çiçekleri haykırıyor gün batımının ufukta kayboluşuna, senin kayboluşlarına.

gittin…bir çocuk gibi bakakaldım ardından. usulca çözüldü dizlerimin bağı. aktı gözlerimden damla damla hüzün, boynu bükük ve garip duygularım.sevgimi yalan olan, ya da yalın yalnızlığımla bıraktığın benmi?sensizliğe koşarken anılarla, unutmaya çalıştıkça hatıralarla ve dolaşırken boş vitrinlerde sesini hissettiğim şarkılarla savaştım. bir tek sen yoktun yanımda, yoktu nefesin dudaklarımda.beklediklerim kaldı sende günlerim, gecelerim…uykumu çalıp gittiğinden beri sigaramın dumanı hiç sönmedi, bardağım elimden hiç düşmedi, dolup taştı geride bıraktıklarınla.ölmekmi doğru, yaşamakmı?gülmekmi doğru, ağlamakmı?susmakmı doğru, yalvarmakmı?en güzel yıllarımla birlikte yalanların ve doğrularınla gittin. seni benden çaldı zaman, geri vermemek üzere.düşlerim bir başkaydı, ne olduda içimde karalar açtı?