Çok garip bir duygu… ölüm…
İnsanın en gerçek rüyası belki de. Bir dakika once sıcak; sonrası buz gibi, kaskatı.. İnsanın kanını donduran cinsten derler ya hani, söylerken bile ürperiyor insan, işte aynen öyle. Çok kesin bir çizgi var arada… Bıçak gibi keskin, insanin canını yakıyor.
Huzur içinde uyu demiyorum; belki gittiğin yerde uyumuyorlardır, belki görkemli bir karşılama töreninden sonra ev bakmaya gidersin ya da ne bileyim bizden bihaber olarak çekik gözlü bir annenin memesine yapışıp ilk oksijen açlığını bastırmaya çalışıcaksın…..O olmasaydı eğer ben olamazdım.. Ne garip..Anneanneler özeldir…
Seni seviyorum Dürnev hanım.
_kasım 2005
.
yorumlar
ne yapmaya çalışıyorsunuz arka arkaya biçare simulten e kıymak mı istiyorsunuz anlamadım ki
e hazan mevsimi bu mevsim..teker teker dökülür yapraklar
bu resim anneanneye mi ait acaba pek hoş pek latif bir hanımmışallah rahmet eylesin
yok değil, maalesef tarayıcım yok O’nun değil bu foto…ve fakat bu resimde ki dipsiz hüzün; ona bakarken sanki ananeme bakıyormuşum hissi yaşattı bana…2yaşındayken annesini kaybeden ergenlik çağına kadar üvey anne elinde büyüyen, daha 13 ündeyken kendisinden 20 yaş büyük dedemle evlendirilen …Huysuz, aksi ve biraz da keçileri kaçık dedemle… ‘gün yüzü görmedi’ sanki anneannem için söylenmiş:(