http://www.kathykeating.org/wp-content/uploads/2009/01/de_bijenkorf.jpg
http://www.kathykeating.org/wp-content/uploads/2009/01/de_bijenkorf.jpg

Hava herzamanki gibi yağmurlu alışveriş için ideal bir gündü, kadın Dam Meydanı ndaki, De BijenkorfMağazası nın roof undaki kahve kokusunu dışarıdan alıyordu..Pannenkoeken, Espresso ve su sipariş etti..Garson, getirdi, kadın kendine servis yapan kişilere oldukça dikkatli bakardı, 18 yaşlarında mavi gözlü inceden bir çocuktu..Gömleğinin üzerindeki rozetten ismini okudu, Alex.. Sonra tanışmışlar gibi başını aşağıya hafifçe eğip, gülümsedi..Kenarları parlak siyah çerçeveli gözlüklerini çıkarıp çantasına koydu, saçlarını at kuyruğu yapmış, özenle yaptığı makyajı, sudan etkilenmeyen cinstendi..Bir anda hapşırmaya başladı, seri halde 4 kez hapşırır saçı başı dağılır sonra kaldığı yerden hayata devam ederdi..Temiz giyimli, orta yaşlı bir kadın,-Masanıza oturabilir miyim ? dedi.-Buyrun..Kadınla, sohbete koyuldular, bir üniversitede öğretim görevlisiymiş, o gün geçmişle gelecek hakkında çok şey konuştular.Sonra vedalaşıp masadan ayrıldılar.Aradan tam 12 gün geçtikten sonra kahve kokusu yine aynı mağazanın önünden geçerken onu çağırdı, bu kez, aynı masada önceden karşılaştığı, o kadın oturuyordu.Önce gülümsedi,-Bu kez masanıza ben oturabilir miyim? dediKadın, hoşnutsuz bir tavırla-Buyrun, dedi.O samimiyetle konuşmasına devam etmeye çalışırken kadın,-Siz kimsiniz, dedi..Henüz 12 gün geçmiş ve onu hatırlamamış olması enteresandı.-Biz tanışmıştık, yine bu masada oturmuştuk hatırlamadınız mı?-Ben 2 gün önce Fransa dan geldim, bu mağazaya da, hayatım da ilk kez geliyorum, dedi.Ama nasıl olabilirdi, o kadar güzel ve uzun sohbetten sonra daha önce onu görmediğini söylemesi, gerçekten ilginçti..Kadın müsade istedi, Alex oradaydı, hemen yanına gitti.-Alex, ben yaklaşık 12 gün önce buraya gelmiştim, hatırladın mı?-Evet sizi hatırladım-Pekiii, yalnız mıydım,-Sanırım, tam olarak hatırlamıyorum, sizce ?Bunalmış bir şekilde evine döndü.Bütün gece uyuyamadı, bir gizemli bir durum oluşmuş, ya karşılaştığı kadında aşırı bir hafıza kaybı vardı ya da gerisini düşünmek istemiyordu, bir insanı yeterince tanımadan sohbet etmenin fena tarafları da vardı..Notlarını yazdığı defterini çıkardı.-Kendinden ve yaptığın işlerden asla şüphe duyma, detayları önemse..
O haftasonu sinemaya gitmek için arkadaşlarıyla buluştu aynı alışveriş merkezinin roof unda birşeyler yemeğe karar verdiler. Alex, oradaydı,Kadın, iki masa ileride oturan aynı kadını yine gördü, bu kez o meçhul kadın elini sallayıp,-Merhaba, dedi.Yanına gelip, ”beni hatırlamadın mı, hani sohbet etmiştik, unutmuş olamazsın değil mi?” dedi.woahhhhhh..Bu kez hiç tepki vermedi, kasıldı adeta, konuşmak dahi istemedi. Ya, o maceraya koşuyor ya da macera onu seviyordu, alt tarafı, bir kahve içme isteği, onu bu kadar düşündürmüştü.Kadına ”tanımıyorum sizi” diyerek aynı sıkıntılı dakikaları yaşatmayı düşündü, o an..-Unutamadım, aklımdan hiç çıkmadınız..Aradan beş dakika geçtikten sonra aynı kadın, iki tane oldu, ikizler miş..Hasssss..sas bir konuydu..