“Cyrano idi onun adı,Çok şey olayım derken hiçbir şey olamadı.”
Okunası Bir Eser
Olmuş olmuş, Cyrano bir komplekse ad olmuş.Kendi isteklerinin yerine başkalarının isteklerini koyup onların başarı ve mutluluklarıyla mutlu, mesut yaşamak olarak kısaca açıklayabileceğim bu kompleks, araştırdığım sitelerin hemen hemen hepsinde cümlesi cümlesine aynı tanımlanıyor.“Kişinin kendi ihtiyaç, istek ve amaçlarının başkaları tarafından gerçekleştirilmesini tercih eden tutuma verilen addır. Bu komplekse sahip olan kişiler, başkalarının başarılarından, en az kendi başarılarından duydukları kadar sevinç duyarlar.Kişinin, kendisini bir başkasının yerine tam olarak koyabilme yeteneği bu kompleksin temelidir. İşin içine, suçluluk duyguları, kendi kendini cezalandırma tutkusu ya da mazoizm gibi şeyler karıştığı takdirde, Cyrano kompleksi bir hastalık halini alabilir.”
Nedir bu müthiş anonim ortaklığı derken biraz farklı bir anlatım ve bakış açısına da şurda rastladım.Canım Cyranom, herşey aklıma gelirdi de bir kompleksi seninle bağdaştıracakları aklıma gelmezdi…
yorumlar
hic`lik güzel bir seydir..mesele hic oldugunu kabul edebilmektir diyorum…anlamam ben öyle komplex momplex …..
ben bu hastalığı (ki hastalık denilebilir mi bilmiyorum) yıllar evvel “özgecilik” olarak duymuştum. Hatta bunu araştırma sebebim yurttaki bir arkadaşımdı. Sabah kalktığımda ben banyoya gidip gelene kadar yatağımı topluyor, bana kahvaltı hazırlıyor, kendi de okula yetişmek zorunda olduğu halde önce benim hazırlanmam için uğraşıyordu. İlk başlarda bundan çok keyif aldığımı itiraf etmeliyim. Fakat daha sonra tam bir kabusa dönüşebiliyor. Size sürekli bakıma muhtaçmışsınız gibi davranıyor. Benim için bu tür şeyleri yapmamasını istediğimdeyse alınıp, günlerce içine kapanıyordu. Çok zor çoook…