Karala ismimin üzerini gönül defterindesil kokumu evin duvarlarındançıkar at ruhumu yatağındanne yaparsan yapistersen bu evi defalarca yak. yinede atamassın hayalimi,hiç bir zaman yakamassın senin için tatlı bir esinti olan saçımın bir telini.üzülür ağlarsın belki .belki de terkedersin bu şehri.ne yaparsan yap silemezsin benim sendeki izlerimi.sen ki kolay unutansen ki basit bir parfümle avunansen ki kendince dünyaları yaratanne yaparsan yap bedeninden silemessin izimiistersen bağır haykır dağlaraistersen şikayet et beni tüm martılaraistersen git as kendini bir ağacane yaparsan yap sen bile kendine katlanamassın.karanlığını görmen için gerek yok aynalarayalnızlığını görmen için gerek yok etrafındakileri saymayapişmanlığını bilmen için gerek yok ağlarken duvara yaslanmayane yaparsan yap katlanamassın vicdanının çığlığınaKAYBOLUP GİDECEKSİN KÖR KARANLIĞINDANE YAPARSAN YAP