Bir kelime bu aralar dudağımda: “aşk”
Hayatın tam da bütününü kaplayan ve ansızın gerçekleşen. Zaaf ve mutluluk hali. İnsana yaşamayı sevdiren, olmazsa büyük bir boşlukta kalınan bir duygu patlaması. Uğruna savaşlar yapılan. Hatta uğruna ölünen yahut öldürülen bir saplantı. Doğru kullanıldığında sizi ölüme değin mutlu götüren. Kişilere göre farklılık gösteren…
Bir kelime bu aralar dudağımda: “ayrılık”
Bize yakışmayan, aslında olmasını da hiç istemediğimiz ama bir anda gerçekleşen. Zorunluluk ve gereklilik hali. Aşkın olmazsa olmazı, olmaması gerekeni ama hep içinde olan. İçinde hüznü barındıran, gözyaşlarıyla nihayetlenen bir acı koması. Bazen bile bile intihar, bazen de kafamıza sıkılan tek kurşun. Sonu hep acıyla biten ve “aşk” sonrası yaşanan…
Bir kelime bu aralar dudağımda: “hasret”
Ayrılık sonrası hepimizin yaşadığı, özlemle eş anlamlı. Alışkanlık ve yerine koyamama hali. Herkesin olmazsa olmazı. Sürekli aklında taşıdığı, bazı zamanlarda unuttuğunu sandığı ama genelde yalnız kalınca yeniden akla düşen bir özlem patlaması. Zaman dilimlerine göre şiddeti değişen ve “ayrılık” sonrası hissedilen…
Bir kelime bu aralar dudağımda: “alışkanlık”
Aşkın en koyu hali ve gerçekleştiğinde geri dönüşü olmayan bir yol. Aşk sonrası yerine koyamamazlık. Saplantı ve bağımlılık hali. Bir kere bulaşıldığında bir veba gibi vücudu saran, kurtulmak isteyip de kurtulamadığımız bir tür hastalık. Bünyeye girdikten sonra başka bünyeleri kabullenemeyen ve “hasret” sonrası gerçekleşen…
Bir kelime bu aralar dudağımda: “kader”
Çoğu insanın kendisinin belirlediği ya da alnına yazıldığı varsayılan. Her şeyin, o kelimeyle beraber akışına bırakıldığı. Dilek ve istek hali. Gerçekleşmesi mümkün olan olmayan her isteğin bir kelimeye yüklendiği. Herkesin farklı isteklerini içinde barındıran ve “alışkanlık” sonrası oluruna bırakılan…
Bir kelime bu aralar dudağımda: “yaşamak”
Doğumla beraber bize sorulmadan omuzlarımıza yüklenen ağır bir yük. Hayat ile eş anlamlı. Zorunlu bir görev. Uğruna savaşılmazsa ölüme sonuçlanan. Ne olursa olsun devam eden ve asla durmayan. Aşk, ayrılık, hasret, alışkanlık ve kaderi içinde barındıran bir zorunlu ihtiyaç…
Yaşamımız boyunca birçok kelime ile samimi oluruz ama en çok da yukarıda belirtilenler dolanır dilimize. Ne gariptir ki herkes bu birbirine bağlantılı kelimelerin ışığında devam eder yoluna. Esas olan hayattır, yaşamaktır.Sizce bu kelimeleri hayatının hiçbir döneminde kullanmayan var mıdır?Bence yoktur!Yani şiddetleri ve hayatlarımızdaki yerleri ne olursa olsun, hepimizin ortak kelimeleridir bu yazılanlar aslında…Bir hayatın özetidir…
Aşkla kalın!