Yazmak ne kadar da zor bir işmiş. Şu an elimde kalem, ecel terleri dökerken yazıma nasıl başlayacağıma bile zor karar verirken, cümleleri sıralamak çok güç. halbuki okuduğum romanlarda bu hic dikkatimi çekmemişti. Kim bilir belki Ahmet Hamdi Tanpınar, Canan Tan yada Stephenie Meyer bile romanlarını yazarken benimle aynı duyguları paylaştılar yada paylaşmadılar ama bu kadar güzel eserler verebildiklerine göre saygıyı hak ediyor olmalılar. Benimse amacım o kadar büyük değil, yazılarımda sadece kendimden bir şeyler anlatmak istiyorum o kadar. Bir kaç kişi beğinirse de ne mutlu benim için. Doğrudan şaşmadığım sürece de bunun bir önemi yok aslında.Yazı yazmak çok zor bir iş ve Türkiye’de yazıyorsan bu daha da zor oluyor. Kimsenin kimseye saygı duymadığı bir yerde -kimseyi suçlamak istemem ama ne yazık ki bunlar gerçek- rahat olabilmek çok zor. Bu yazımı insanlarla paylaştıktan sonra biliyorum ki çok dalga geçenim olacak belkide yazım yayımlanmıyacak bile ama bu benim sorunum kimsenin değil.Yazmak gerçekten çok hoş. Anlatmak ve yorumlamak. Ama bu iş de becerikli ellerden çıkınca güzel. Benim gibi amatör birinin hatalarını lütfen mazur görün öyle ki yeni kalemlerde gün yüzüne çıkabilsin…