Artık çok sinirlenmeye başladım.İçimdekileri tutamıyorum.Yalandan nefret eden bir insan olarak neden hep yalanlarla karşılaşıyorum?Beni tanıyanlar bunu çok iyi bilir ama yinede saçma sapan yalan söylemek neden?Bazen çok mu korkutucu bir insanım diye düşünüyorum.Oyüzden mi bana yalan söyleniyor acaba?Yalandan sonra hep şöyle bir açıklama oluyor”senin iyiliğin için sana söylemedim”Benim iyiliğimi benden başka kim bilebilir yaa?Benim için doğru olan olayları ben seçemezmiyim illa bi başkası benim yerime karar verecek ve bana yalan söylenecek.Çok güzel.Doğru olan bumu?Yani ben birinin iyiliği ya da kötülüğü adına da olsa bilmesi gerekiyorsa söylerim gerisi ona kalmıştır,beni ilgilendirmez.Neden onunla ilgili bir olayı söylemeyip kendim hallediyim ki?delimiyim?Ondan sonra da sinirlenince çok sakin bir şekilde niye sinirleniyosun,bak bu yüzden sana söylemedik derler ve adamı daha da hasta ederler.offf yaa nefret ediyorum.Bunu yapan lar sizin çok yakından tanıdığınız insanlar olunca durum daha da kötü oluyor tabi.Bıktım artık anlayacağınız böyle şeylerden böyle saçma şeylerle uğraşmak artık midemi bulandırıyor.Şöylee kafalarına bişey vurmak lazım ki yerine gelsin o küçük beyinleri tabi oda varsa…Offf yaaa ben şimdi artık napıcam?bu dünyadan gitmek istiyorum başka bi gezegene burası artık çok sıkıcı.Zaten yanlışlıkla geldim buraya eminim.Daha geç olmadan tekrar gitsem olmazmı?Eğer biri bu yazıyı okuma hatası yaptıysa kesin deli diyodur bana ama doğrusu bu işte.Ayrıca deli değilim gerçek olan bu acilen bu dünyadan ayrılmam lazım.Bana çok ağır geliyor artık burası.
yorumlar
duyduğuma göre diğer gezegenlerde de aynı sorunlar varmış… çünkü insanlar oralara da ulaşmış… hafta sonu kendini dinle… pazartesi yazını tekrar oku… sevgiyle kal…
o kadar laf söylüyorsun çok sinirlenmişsin ama kendi kelimelerinle ‘birinin iyiliği yada kötülüğü adına da olsa bilmesi gerekiyorsa söylerim’ demişsin. e işte orda sana söylemeyenler de bilmen gerekmediğini düşünmüşler. tabi anlık sinir harbi içinde yazdıklarının kendinle çeliştiğini farketmemiş de olabilirsin.gitmek … yok öyle bir şey.. ben çok uğraştım çok çook uğraştım ama yok öyle gitmek. yanlışlıkla falan da gelmedin tam gelmen gereken yere gelmen gerektiği için ordasın. bunu kabullenmeden nereye gidersen git istediğin yere gelemezsin.
astronotların ortalama ömürleri uzaya gidip geri geldikleri için normal şartlar altında bizimkilerden daha da kısalıyor! yani kendine bir iyilik yapmak istiyorsan “bu güzelim dünyayı terketme” derim!daha marduk gelecek, üstelik… dünyanın sana ihtiyacı var
prozac yut, geçer
yasamak agrisi asilmis boynumuza ..bu dünyayi acilen terketmeliyim diye bir tek sen düsünmüyorsun hepimiz an ve an senin gibiyiz…..benden sana yolu 35 i gecmis Danteyle bi damla arkadas olmus bir insan olarak derimki dostum……..gitme!!!yapman gereken sinirini bozan sevmedigin insanlari ignore et yasamindan sil gitsinler….nasil rahatlayacaksin bilemezsin …..kendine zaman ayirip olaylara uzaktan bak ve gülllll hatta öyle cok gülki gözlerinden yaslar gelsin o an anlayacaksin,,,hic bir olay ve insan senden daha önemli degil.
sevgili devinim71 lütfen ilaç ismi vermeyiniz 🙂 bu arada öyle bir yutuşta herşey düzelse tamam ama o öyle bir ilaç değildir.
gitme bence de tabii gene de sen bilirsin… Ama burada neyin olduğunu biliyorsun, nelerle yüzyüze olduğunu, ve aslında herşeyin nasılda geçtiğini. gideceğin yerde bunların hiçbirisini bilmiyorsun. daha zorda kalırsın gibi geliyor. Bir arkadaşım okey oynarken “gördüğün taş görmediğinden iyidir” derdi. onun gibi bişe…
Valla arkadaşım bu ülkenin sorunu bu başkalarını bırak kendin ol ve kendin için yaşa,,, sorunları böyle çözmek ne kadar doğru, lorien arkadaşımın dediğin gibi pazartesi tekrar oku yazını üç kuruş insanlar için kendini bu kadar yıpratma. inan her insan düşüyor bu duruma ama ne yaparsın. Hayat her zaman iyi yada kötü gitmez unutma. sevgiyle kalın.
dibe vurmuş bir modda yazılmış yazını okurken inan senin adına üzüldüm. acımak değil kastettiğim, alakası yok, sakın öyle algılama. demek istediğim şu ki, bu duyguları zaman zaman yaşamış biri olarak, ki burada sana yorumlarını yazan herkes yaşıyor zaman zaman bunu, sadece hissettiğin şeyi hissettim ben de okurken. ama inan bana, değmiyor sinirlenmeye bile bazı insanlar ve bazı olaylar. olay sıcakken vurup dökesin gelse de herşeyi, sonra bir süre sonra bir bakıyorsun, nötrsün. bitmiş tüm öfken. ve sonra bunlara kızarak harcadığın zamana hayıflanıyorsun.hayatın eğlenceli tarafı bu aslında. her tür iniş çıkışa rağmen devam ediyorsun. buradan gitmek istemek ise boş. bir şekilde geldik, buradayız, keyif almak gerek sanki ne dersin? boşvermeyi denesen biraz? gezegenden ayrılmak yerine şu an bulunduğun ortamdan bir süre ayrılsan? bambaşka bir yere gidip “amaaan, salla gitsin!!!” yapsan yani:) iyi gelecektir derim ben.çok sevdiğim bir psikolog arkadaşım derdi ki: “Dibe vurmak iyidir, çünkü gidebileceğin tek yer yukarısıdır artık…” derin bir nefes al, salla gitsin gereksiz insanları, ve son gücünle fırla yukarıya! hayat güzel arkadaşım, herşeye rağmen.yukarıya çıktığında bize yaz ama, haber ver, e mi?sevgiler