http://boxstr.net/files/download/6411368_rkcyi/1.%20VOREIA%20MONOPATIA.mp3Bir çift el…Sol elinle çekiyorsun derinden, sağ elim avucunda…Bak izle hayat çizgimi, geçmişimi özümse, geleceğin(d)e hasret kokumu çek içine…Sağ elinle itiyorsun, sol avucun yüreğimde…Bak dinle;bir melodi iliştir kulağına,içi çığlık çığlığa sen…İzin ver…Neler yaşatacağım, neler yaşanacak izle…Memnun kalırsan;her gündüzde güneşle yarışırcasına sende,her gecede karanlığa meydan okurcasına sen(in)le…Bitti bir gün işte o zaman git de…Birkaç adımda emeklemek, aslında kal demeni beklemek…Tek bir cümle…Birden fazlası işkence…Gitmenin getirisi olan ayrılığı, karanlığına yönlendirdiğinde…Azı kararda bir gelişle kalmak için gittiğinde yüreğime:Yinele ritmimi karanlığının aydınlığında.Bir, iki, üç.Gözlerde manalı bir bakış –gitme kal-Sözlerde ince işçilik –kalırsam seninim-Kulaklar karınca adımlarını duyumsar – seni seviyorum-Sonrası geri sayım,Üç(,) iki(,) bir.Ve bitti ritim…Maltoferfol…
yorumlar
ve bir duadır biten!
hoş
hoşmuş.hoş.
Eline sağlııkk
Dualar bitmesin son ritme kadar…Dilde duayı bitiren AŞKtır.
Sessizlik ürkek!Sessizlik uçsuz bucaksız!Sessizlik senli…yanlızlık bana dair bir bitmeyen ritim!
“İsyan sonrası…son olsun ve tutunalım.Hayatta kalsın sözcükler,Acıyla yoğrulsun ellerim..Ve karışsın kimya ile ruh …Dili olupda konuşanın yüreğinde son bulan bir film..Siyah ve beyaz kadar namuslu.”Bir şükür dilimde…İlk geceme karşı gelen düşte…Acı ile hazzın birleşiminde bir çift el…Bir dua şeklinde semada…Bir nur gecenin karanlığında aydınlatan yüreği…Siyah ve beyaz perde de,Bir film şeridi gibi yaşananlar…Gelip geçiyor çoşkulu bir ritimde…“Söyle diyor ;Zor olan yokluğa şükretmektir…Yokluğun içinde dilden düşen.Harfler dil parmak ucu…Anlatıyor hepsini,Yaşanan ve yaşayanlar adına bir çığlık daha yükseliyor.Yükseldikçe de kanına karışıyor.Delice derininden..Öylece sevdalı öylece hırçın…”Şöyle diyor;Elindekilerle yetinmeyi bilmeli…Çığlık çığlığa içimdeki ses…İçinde sen…Delice bir çılgınlıkta…Öylece derince, ince bir sızıda…“Şimdi hangi yöne dönersem döneyim, her yön şükre çıkar..Ses büyür, yüzümde ekşir terime karışır.Yoluna dökülür.Kısa ve küçük dalgalar habercisidir…”Bir çemberin içinde,Kasırganın habercisi dönüp duran martılar…Bir semazen gösteride,Bir dua’nın müjdecisi yükselen amin seslerinde…Bir derviş yolculukta,Kervansaraylar kurulmuş şehrin merkezine…Şahşalı gecelerin sabahına erişen bir zikrin hu çekişinde…Maltoferfol & E.
italik yazılınca şiir daha anlaşılır oluyor..
VAR GIT ARTIKburalarda gece uzungün isigi yakindirvar git artikbakma ardinaölüme fazla sokulma amadüsün kimevsim rüzgarlarinin savurdugubir orman insansev onu, sokul, konusturdoludur fazla üstüne varmahep susmaksusmak…yetmiyor bazeniste bu yüzdenbütün isiklari yanmali yeryüzününozanlar herseyi anlatmalivar git artikaciyi asindirmatutve at sevdaya uzaan çaglayana(Yılmaz ODABAŞI)
çok nadide olmuş,emeyine sağlık+rep
Hahahahha.
rep ,rep,rep mezevenkler rep…
ibretlik bir paylaşım
EFSANEvi Batıklar Ve Tarihsel AŞKlar…Deniz Kızı;Kelimeler çıplaktı ve soğuk,soğukta çıplak kalmışlardı asıl olan buydu…Keskindi boğazına düğümlenen sözcükler, ayazın rüzgara karışan sesiydi…Fırtına; yükselen sesler,suya salınan filikalar, efsanevi batıklar ve günışığına kavuşan tarihsel Aşk’lar,bir bıçağın bilenişinde ki el kıvraklığıydı…Saçların; rüzgarın sert dokunuşuyla savruluşu ,saçlarında rüzgarın izi, hırçın bir dalganın fırtınaya yenik düşmesiydi…Yelin kesilme anı, dibe sürüklenen kayboluşun öyküsü,kırık bir kalbin okyanusa susmasıydı…Ölü deniz; sesi soluğuna hasret yaşayan balık nefesleri,yükselen dalgaların köpükleriydi…Pervasızca fırlatılmış ağa sıkışan kanatlar ve denize dökülen pullar,yakamozları andıran bakışlarıydı…Ve bakırlar; kumsala yayılmış konuklar o kadar çok ki ayak izleri,zamanla çoğalmış kumtanecikleriydi…Sonsuzluğa aslı kalan Aşk’lar,sığ sandığı derin suların dalgalarına salınıvermiş ekmek kırıntılarıydı…Şimdi beklemek derinlikte sessiz bir nefeste,suyun yüzüne yansıyan dalgalanma anıydı…Bir umut;ya tadarsa damağıyla ekmeğine katık ettiği Aşk’ı,Kraliçenin süzgeçsiz bir kalbe Aşık olmasıydı…Bir umut; Kraliçe kovulmayı göze alırsa susuz bir yurt için,Aşk’ı suyuydu…Hep Aşık kalacak Ve Aşk anılacak,-Okyanusun kalbi suyun derinliğiydi-…Maltoferfol…