Yaşadığımız cehennemin hangi coğrafyasında olursa olsun herkes için güzel kokular, manzaralar, doğum günü, sevgililer günü, ot günü, bok günü; her gün için mutluluk ulağı sayılan tek bir şey vardır; çiçekler. Ama çiçeklerin doğru yeri bulduğu da olur hayatta, yalnızca bir kere. İnsan, hayatında sadece bir kez doğru zamanda çiçek alabilir, o da cenazesidir. Zaten o günde de alamazsa, bu tastamam mutlu bir ölüm fotoğrafının düşen son domino taşıdır.Ve bu cehennemde, soran insan için ideal olan tek şey iç sıkıntısıdır.