Kız evlat olmak zordur, kız çocuk sahibi olmak ta öyle. Ergenlik çağının hem ebeveyn hemde çocuk için zor geçen günlerine komşu teyzelerin, akrabaların, annenin ” ben senin yaşındayken başlıklı zıtır pıtır cümlelerinin sonu gelmez”Eve geldikleri zaman maşallah kızın boyunu geçmek üzere iş yapıyor mu? yardım ediyor mu sorularına maşallah elinden her iş geliyor, bana çok yardım ediyor şeklinde cevap vermek isteyen manyak gönül doğruları açıklayıp hayır yatagını bile ben söylemeden toplamaz deyiverince, alınan tepkiler karşındakini dişleyesini gerektirmez mi? Çocuga tembel oldugu, sorumsuz oldugu için kızılması bir kenara anne de eleştirilir, yarın öbürgün yurtta okursa, kocaya gidince ne yapacak bu?

Evet çocuklara sorumluluk vermek gerekir en azından dolabını katlasın, yatagını toplasın yada şefaatinden vazgeçtim mezarıma sıçmasın derler ya o hesap yapmıyorsa da dagıtmasın. Ancak tüm bunlar küçükken verilmesi gereken sorumluluklar. Küçükken alışan çocuk düzenini devam ettirir.(kızım pek yardımcı olmaz ken, küçücük oğlum dagınıgı sevmez ve bana yardım eder) Ama hiç bir şey öğretilmemiş çocuga tam ergenlik çağına gelince haydi bakalım ben süpüreyim sen sil, kalk çamaşırları as, toz al gibi cümleler kurarsanız elinizde patlar, yapar yapmasına belki (yapmayan yapmıyor) ama severek mi yapar hayır.Kızımda hata yaptım belki küçükken iş yaptırmadım, kıyamadım şimdi yap desem onun afrasını tafrasını çekiyorum o yüzden bir haftadır, para karşılıgı iş yaptırıyorum, o da küçük işler 1 liraya kardeşinin dolabını katlama, 1 liraya kendi çekmecesini düzenleme gibi, yapmasa da ona verecegim harçlıgı iki-üç parti iş yaptırarak kurnazlık ettigimi düşünüyorum.Ancak yaklaşımımın yanlış oldugunu anladım parayı hediyeye çevirdim.

Çocuklarımıza iş yüklemek güzel birşey ama bunun dozunu ayarlamak gerekiyor, odasını toplasın, çamaşır katlasın, arada toz alsın ama ev kadınının işlerini yüklemeyelim onlara. Ben senin yaşındayken şöyleydim,böyleydim laflarını, onun kızı bunu yapıyor cümlelerinin bir kenara bırakalım. Çocuk okula gidiyorsa, başarılıysa yeter. Kocaya gidince mi ne yapar? Valla öyle bir yaparki aklınız şaşar, şanssızlığınıza yanarsınız, size yapmadıgı işleri,hürmeti elin herifine yapar. O yüzden karar aldım fazla iş yaptırmayacagım kızıma büyüyünce nasılsa elalemin adamına hizmet edecek bari benim kapımda yapmasın. 11 yaşına gelen kızkardeşim büyük kadınlardan bile güzel iş yapardı, kahvaltıyı hazırlar, yerleri silerdi şimdi evli ve o kadar tembel ki, asla yapmıyor çocuk bıkmış yapmaktan. Çocuklara sorumluluk verelim derken temizligin altında bogmayalım.Ama bu hiç birşey yapmasınlar anlamına gelmez, yaptıkları her büyük yada ufak iş için övgü gören çocuk mutlu olur, tekrar yapar hatta alışkanlık edinir hiç bırakmaz böylece ergenlik çağında baştan öğretmek yada istemek zorunda kalmazsınız.Eğlenceli işler şeklinde iş yapma sorumluluğu işe yarayabilir mesela çiçek sulama (oğlum balıklara yem verme görevinde) hem canlı birşeyi besleme işi oldugu için sevdirir hem sevgisini geliştirir buna hiçbir çocuk hayır demeyecektir. E çiçek sulama işinden yırttınız daha ne istiyorsunuz. Dolap katlatma işi küçük çocuklarda mağazada tezgahtarmış gibi oyun oynayarak yaptırılabilir. Dgıtılan oyuncak kutusunu asla annelerin toplamaması gerekir.Çocukların itiraz etmeyecegi başka işler ise siz çamaşır asarken size mandal vermek, çamaşır vermek,bezelye ayıklamak olabilir. Yorulacagı ve sıkılacagı işler her zaman nefret ettirir.Biz küçükken bulaşıkları kurulamak benim görevimdi, ara sıra toz alırdım birde eve gelenlere terlik falan verirdim. Benim yaşıtım olan kuzenim ise kalabalık evin bulaşıgını yıkamaya 10 yaşında başladı evlenene kadar devam etti sonrası bir şey farketmedi hayat devam ediyor. O bulaşıktan hala nefret eder.Erkek çocuklar için durum biraz daha farklı çocukluklarınca hiç iş yaptırılmayan erkek çocukları büyüyünce çatışma yaşıyorlarmış.Danışman Psikolog Leyla Navaro’nun dedigine göre erkek çocuklar annelerinden hizmet gören erkek evlenince aynı hizmeti eşlerinden görmeyince mutsuz oluyorlar. Örnek vereyim eşimin çayına şekeri ben atar karıştırırım askere gidene kadar yumurtasını soyup tuzlayan annesi bana sakın oğluna yapma alıştırma diyor. Erkek çocuklar bırakın çorabını kendi alsın giysin, suyunu doldursun içsin ömür boyu hizmet beklemeye meyilli bünyelerin başını küçükken ezmek gerek. Çöpleri döktürüp, sofrayı toplamamıza yardım ettirebiliriz.Unutmayalım yapmamız gereken yardımseverlik öğretmek hizmet ettirmek değil.Öğretmeye çalışalım yerleri silerken silinen tarafa basılmamayı eğlenceli şekilde öğretelim. Yapmalarını istedigimiz görevleri gerekirse bir kagıda yazıp gözönüne koyalım (hangi gün ne yapmalı) yaptıklarını işaretleyelim ve ödüllendirelim. Biraz sabır her işin üstesinden gelir. Büyüklerin laflarına pek kulak asmamakta fayda var zaman değişti ben senin yaşındayken bir yumak boşaltıp dantel örerdim ,Ben senin yaşındayken evliydim, çocuk dogurmuştum,ben senin yaşındayken yaprak sarardım vesaire… lafları geçmişte kaldı. Ders çalışıp, bol kitap okusunlar danteli ören biri çıkar elbet. İnternette harcadıkları zamanlarını okumaya yöneltsinler, küçük görevleri zamanında yarına bırakmadan yapsınlar yeter.(Çocukları Sorumsuz Yetiştirme Yolları)