Cesur olduğunu, gözü pek olduğunu iddia ediyorsun, ama aslında korunmaya muhtaç birisin…Her şeyi yadsımak için yola çıktığını söylüyorsun, ama yine de herkesin seni korumasını, anlamasını bekliyorsun… Bu nasıl bir isyan… Bu nasıl bir yadsıma… Korkarak, çekinerek, yardım dilenerek, anlayış dilenerek nasıl isyan edilir, nasıl anlaşılma beklenir… Bir ayağın burada, bu hayatın kuralları, ölçüleri , beklentileri içinde… Öbür ayağın hayallerin, isyanın, yıllardır düşünü gördüğün özgürlük düşlerinin içinde…
Bilgisayarımında bir yığın dosyanın arasında buldum bu cümleleri kim yazmış ne zaman yazmış bilmiyorum. Öyle benden cümleler ki, oturup kendim yazdım diyebilirim…Ama yazmadım biliyorum korkağın tekiyim çünkü, gittiğim psikolog bana çok güçlüsün dediğinde hadi canım der gibi bakmış güçlüysem burda ne işim var demiştim.. Senin yerinde bir başkası olsaydı hem bu sorunlarla baş edip hemde hayata böyle sıkı sıkıya tutunamazdı dedi, bir yerde patlak verirdi. Patladım işte dedim burdayım yaa, öyle değil dedi işin kariyerin hepsi mükemmel gidiyor. Bunları yapamazdın..Öyle sıkı tutunmuşsun ki hayata dedi.. ağlıyordum sürekli her gittiğimde bir günah çıkartma yeri gibi geliyordu, soyuyordu ruhumu, herşeyimi anlatıyordum, durmadan dinlenmeden, birgün dedim ki sadece ben konuşuyorum sen ne zaman konuşacaksın? Kendin buluyorsun ya doğruları dedi bana, karanlıkta sanıyorsun kendini, heryer aydınlık oysa, şimdilik elini tutuyorum sadece sen buluyorsun…İçimden ben buluyorsam neden sana saat başı para ödüyorum demek geçti, ama demedim güldüm sadece güldüm..Birkaç seans sonra artık ruhumun soyulacak bir yanı kalmayınca gitmekten vazgeçtim. Evet aydınlıkdı heryer, apaçık ortadaydı herşey…Hala arızalarım var, hala ne istediğimi bilmez haldeyim, bugün mutluluk yazısını okuyunca hafif de dedim ki keşke bu kadar basit olsa mutluluk böyle yaşanabilse..Yukarıda yazarı belirsiz yazıda dediği gibi bir ayağım kurallar, ölçüler, beklentiler içinde, diğeri hayallerim, isyanlarım ve özgürlüğüm..İşte bu yüzden ne bu hayatı doğru dürüst anlıyor ne de yaşıyorsun, ne de özlediğin hayata doğru yola çıkabiliyorsun… Ya kal burada, ya tamamen reddet buradaki her şeyi… Ama sen hiç birini yapamıyorsun… Hem burada kalmayı istediğin, hem de her şeyi reddedip gitmeyi düşlediğin için ömrünün çarmıhına gerilmiş öylece bekliyorsun…
Bekliyorum………….