Bugün yolda yürürkene çok ilginç bi olay vuku buldu. Önümde yürüyen amcanın ceb tilifonu elinden kaydı ve yere düşmek üzere havadaki dikey ama kısa yolculuğuna başladı. Ancak bu düşüş benim sıradaki adımımla o kadar senkronize gerçekleşmişti ki, tilifon henüz yerle buluşmadan, içimden gelen müthiş bir istekle gelişine bi vole çaktım zavallıya. Doğal olarak yükseklere doğru fırlama yaptı ve bilumum parçaları gövdesinden ayrıldı. Zavallı adamcaaz üzerime doğru yürümeye başlamıştı. Kendisine olayın gelişimini aynen yukarıda yazdığım gibi anlatınca ve benim yerimde kim olsa aynı şeyi yapacaana ikna olunca bana hak verdi ve üzerime yürüdüğü için özür diledi. Ben de kendisine “önemli diğil bi daha olmasın!” tarzında biraz öğüt verdikten sonra ayrıldık.