İfade yeteneğimin bu kadar güçsüzleştiği bir dönem yok sanırım hayatımda. Ne okuyorum, ne yazıyorum artık. Öyle mal gibi yaşıyorum denir ya…Yeni uğraşlar bulmaya çalıştığım bu dönemde sanırım yaptığım en mantıklı hareket blog yazmak…Tabi bundan önce bunalımımın geçmesi için 2 gün boyunca kuaförden sadece uyumak için çıkıp kendim üstümde yaptığım çeşitli değişikliklerden sonra yine özüme dönsem de kuafördeyken geçici süreyle mutluydum. Alışverişte yaptım belki 5 yıl boyunca ödeme zorluğu çekebileceğim çok ama artık kadınsal geçiştirmelerden çok daha fazlasına ihtiyacım vardı, bunalımım bunlardan fazlasını hak edecek kadar ağırdı.Yazarak rahatlamak istiyorum artık, stresimi atmak. Alkol, okul, vizeler vs beni epey yordu bu dönemde. Bide üstüne aşk acısı modu bu bünyede çekilmiyor. Alışık olmadığım binlerce duyguyu aynı anda yaşadım çünkü 1 ay içinde. Sevdim, ağladım, mutlu oldum, pişman oldum, kıskandım, nefret ettim, utandım, tiksindim, kendimden usandım… neyse ki artık yeniden yazmaya başladım …