Yeni yıla erken girmek veya bombalı kutlamalar yapma niyetinde değilim.Zaten sabahları erken kalkıyorum ve bu benim için hiçbir şey ifade etmiyor. Sanırım uykum artık daha da gelir gider oldu. Bundan bir sorun çıkarıp kendimi paralamakta istemiyorum.Bugüne kadar problemlerle baş ettiysem şimdi de onları yüzüstü bırakabilirim.Sabah yorganın altında inanılmaz terlediğimi gördüm. Duş almak istedim fakat o kadar terlemiş ve bitkin durumdaydım ki, bu düşünceden vazgeçip üzerimi değiştirdim.Birkaç gün sonra yeni yıl, yeni düzen, yeni yalanlar başlayacaktı. Kimisi değerlendirme yapıp kendini mutlu edecek, kimi yeni dileklerde bulunacaktı. Benim hiçbir dileğim yok. Dileklerin gerçekleşmesi, onun hayali ile hayata sarılmak niyetinde de değilim.Kadınların erkeklere sarıldığı gibi yanlarında güven duydukları gibi de hayata güvenmiyorum.Başladığım yerde hiçbir şey değişmemiş olacak. Hayır. Hayır. Sanmayın ki bunla böbürlenip gurur duyuyorum. Sadece olası ihtimalleri düşünüyorum.Ne olabilir ki. Buradan çekip gitmekten başka. Öyle bir düşünce bana yenilgi gibi geldiği için buralardan öyle kolay kolay da ayrılmayacağım.Niye kendimi cezalandırayım ki. Benim derdim insanlar değil mi.Bu zaman sen olsan da, ben olmasam da ilerleyecek bizi yutacak. Bunun bilincindeyiz hepimiz.Peki gidip sözlükler açıp, kitap cümlelerin arkasına sığınmak falan, yo hayır bunu da yapmayacağım. Özlü sözler gibi güzel konuşmaya, dikkatini çekmeye de çalışmayacağım. Tamimiyle ne diyorsam onu diyecek siktirip gideceğim.Sanırım sabah uykusuzluğu canımı sıkmaya başladı. Ama alışık olduğumu söylemiştim. Sanırım yalan söylemişim.Berbat bir güneş yükseliyor tepemde. Sert bir kahve ile banyo arasında mekik dokuyorum. Gece boyu ara ara zihnime çakılan görüntülerden kurtulmak için pencereyi açıyorum. Beni rahat bırakmaları için güneşi evime alıyorum.Birazdan sevimsiz suratım parlayacak, sen o keyifli masanın başında klavye ile oynarken kimin şanslı olduğunu düşüneceksin. Sonra geldiğin noktada her şeyi boş verip tüm bu safsatalara kadeh kaldıracaksın.Yapacak mısın….Benim için yeni yılın şerefine neredeysen bir kadeh kaldıracak mısın. Ben diğerleri için bunu belki 2 akşamda bir yapıyorum.Sevgili kardeşlerimin adını anarak neler kaybettiklerini, neler kazandıklarını tartarak.Güzel günde bankta yer buluyorum. Artık aklımda bir bok yok. Bir şeylerin olmasını da dilemiyor, beklemiyorum.Sadece yoldan geçenlere bakıp bir film karesinin içinde olduğumu düşünüyorum.Oradan kalkıp gitmek, erken saatte güzel sistemi..yaşlı insanları bırakmak, tam bana göre.Tam bana göre. Her şeyi bırakıp yeni yıla temiz temiz girmek.sonra ilk haftadan bırakıp boş vermişliğe aldanmak.Sorunun gerisinde duracağım kesin. Büyük bir adam olacağım.Küçük çocuk beni gösteriyor baba diyor. Baba bana bakıp bırak diyor. Evet artık kayboldum sanırım.bu bilgiç diyarda ben hala kendimle mi baş başayım bilmiyorum.Evin yolunu tutmak belki yolda bir şeyler bulurum beklentisi ile yerlere bakınıyorum.Bu günde bitti sanırım.Evet yarın yeni yıl. Kutlu mu olmalı yoksa bombok olan zaman diliminde bir haberci mi….Neyse benim gittiğim yer belli. Sizinki için kadeh kaldırabilirim. Bunu gerçekten yapabilirim. Size ulaşıyorsam bunu hak edeceksiniz demektir
