çok sıcak nefes almakta zorlanıyorumkoşar adım mağazaların önünden geçerken soğuk soğuk terliyor sol elimle saçımı yüzümün görünen kısmına tarıyor gizliyorum devamlı bir çınlama var kulaklarımda bakışların beni delip geçmesini engelleyen tek şey ise üzerimdeki yağmurlukyol uzuyor adımlarım kısalıyorüst geçidin ortasında iken bir an yavaşlıyorum vücudumu okşayan rüzgarı hissediyorumuzun süredir fark etmediğim bu duyguyla korkulukların ardındaki iki yönlü nehre bakıyorum o an gözlerimi kapatıp atlamak istiyorum ama olmuyor göz kapaklarım buna izin vermiyoromzuma çarpan azrail beni kendime getirirken adımlarım yeniden hızlanıyorher şeyi kafamda planladım önce ücrada bir markete gidip alışveriş yapacağım ardından eczaneden ilaçlarımı alacağımalışveriş bitiyor eve geliyorum zile basacak oluyorum savrulan yağmurluğun kolu hala alışamadığımı bir kez daha hatırlatıyor artık yalnızımOralı bile değilim cebimdeki anahtarı ararken eski sevgilim ve eşi ardımda bitiveriyor adam dış kapıyı açarken o gözlerini benden kaçırıyor nedenini tahmin edebiliyorumYüzüme ben bile dayanamıyorumsessizce aralarından geçip apartmana girerken her şey kararıyorışığı açmama gerek yok ıssızda bırakılan atlar gibi doğru kapının önünde duracağımı biliyorumDüşmekten korkmuyorum merdivenleri elimden geldiğince hızlı çıkarken gözbebeklerim şoktan kurtuluyorkapılarla sessizce selamlaşıyorum göz kırpıyorlar bana bazıları birtakım şeyler mırıldanıyor bazıları ise yemek kokuyoryazmak için hatırlamalıyım yazmak için hatırlamalıyım dipsiz düşüncelerimden bir an sıyrılıp her gün ateşle imtihan edildiğimi ama yağmurluk giydiğimi herkese anlatmalıyımbenden korkmalarını istemiyorumbana acımalarını istemiyorum.