bildirgec.org

Askerde insana hayatı öğretiyor derler ya bence yalan insana sabrı ve çaresizliği öğretiyor bence.Konuşmasını bilmeyen bir adam bile size emir verebiliyor hakaretler edebiliyor.Bişey desen askerlik bitmez ölür müsün öldürür müsün tarzında yani. Devrecilik desen ona keza sivilde bir iş bilmez adam sizde birkaç ay önce geldi diye aslan kesilir.Size emirler verir sadece şunun için katlanırsınız bir nebze alt devreler gelsede işi onlara yığsam diye. siz ezildiniz ya başkasını da ezmek için fırsat gelmiştir.

Bayan arkadaşlarimizi pek açmayacak bir basşlik olsada biz erkekler bir araya geldikmi muhakak laf döner dolaşir askerlik anilarina orada yaşadiğimiz ilginç şeylere gelir.Aslında oldukça eğlencelidir.İstedimki böyle bir başlik olsun ve dileyenler aci tatli ne yaşamiş görmüşlerse orya dair yazsinlar.Benim hikayem hem bana karmaşik şeyler yaşatir hala,ölümü beklemek zor işmiş vesselam uzatmayayim yazayim.Bilirsiniz üniversite mezunlari genelde kısa dönem askerlik yaparlar üstelik İ.İ.B.F mezunuysaniz tam istediğiniz gibi 6 ay yapar dönersiniz.Bende 6 ay çantada keklik gözü ile baktim ve girdim o sınava, ama olmadi uzun dönem .Hay allah bile diyemeden kendimi kışlada buldum.Sonunda Jandarma Komando B timlerinden birinde tim komutani olarak başladik olaya.Bir arazi taramasi görevi için görev alanına intikal ettik .O kadar güzel bir arazi yapisi var diki anlatama cennet gibi bir yerdi ilerliyorduk ,önce uzaktan bir taciz ateşi ile başladi herşey,mevzilendikten sonra karşi ateş açtik ve curcuna başladi.İnanilmazdi başimizi kaldiramiyorduko derece yoğun bir ateş gücü.Uzatmiyim bilenler bilir gerekli savunma pozisyonu alindi,gereksiz kahramanlik yapmadan akıllıca oynamak için bekliyoruz.Biraz kenarda kalmiştim ve öncelikli hedeftim ateş te yoğundu kaçacak delik yok önümdeki yarı kaya yari taş tan başka.nerden anladilar rütbe filan da takmazsin dağda güvenlik gereği diye düşünürken.Yüzümde bi sıcaklik hissettim elimi yüzüme attim,kan avucumun içi kan dolmuş.buraya kadar oğlum dedim kendime.vedalaş dünyayla.telsiz aldim anons ettim destek istedim vuruldugumu belirttim.yine bilirki telsizleri karşilikli olarak dinlemek mümkündür.benim anons geçtiğim bantta imişler ve ben anons geçer geçmez sevinç naralarini duymanizi isterdim.çok kahpece idi ya.ben o anı unutmam.tükeğin dipcigi karnimda namlu yukari bakiyor ve ben biraktim ateşi filan ölmeyi bekliyorum.son dakikalarim filan diye düşünüyorum.annemi düşündüm perişan olacaği aklıma geldi çok üzüldüm.o an alelacele sevdiğiniz herkesi son bir kez düşünmek istiyorsunuz.evet 5 dakika geçmişti belkide biraz daha fazla ama ben hala ölmemiştim.en azindan uyku hali olmali tansiyonum düşmeli idi iyice ama fazlaca bir sıkıntım yoktu.lan ben niye ölmedim hala diye kendimede soruyorum :))elimle yüzümü bir kez daha yokladim vurudugumu düşündüğüm yere elimi attiğimda dikkate alinir boyutta bir taş parçasi sakağima doğru batmişti .taşi çikardim.o kadar sevindimki anlatamam bir daha doğdum diyebilirim.çünkü hiç kimse üzülmeyecekti .ateş altinda iken mermileden biri arkasinda blundugum taşa çarpmiş,çarpmanin etkisi ile bir taş parçasi kopuk şakağima gelmiş.vurulmamaiştim.2.anons birazda ajitasyon yaparak ölmedim lan dedim.bu time de moral oldu.bu arada ilk anons etkili bir anons olmuş olacakki helikopterler asker indirdi,ve karşimizdaki alani skorsky lerden biri roket mermileri ile resmen dövdü .gidip görmek istemedim sonrasinda.ölenler vardi ,onlar benim vuruldum anonsuna çok sevinmişlerdi ama ben kimsenin ölümüne sevinecek adam olamadim.ve bugun o operasyon haberleri çatişma haberlerini izlediğimde oradaki askerlerin neler düşündüğünü o an hep düşünürüm zor bir psikolojidir.