Bir dünya güzeli sordu : Çocuk istiyor musun?İçim cız etti de verdim yine cevabı.”İsterdim bir zamanlar..Ama ben sonsuz aşka inananlardanım, istemem öyle evleneyim olmazsa boşanırım, ya da evlenmiş olmak için, adamı kafalamak için evleneyim, ben kürkçü dükkanı olmak istemiyorum, ben nasıl ki onda bulacaksam hayatın eksik kalan parçasını, o da bende bulsun istiyorum ,istiyorum ki benim çocugum aşk çocuğuolsun, sonsuz aşkın çocugu olsun..Zordur bu zamanda dediklerim, vazgeçmişliğim bu yüzden..”Anladı dünya güzeli, ben daha çok sevdim onu..
yorumlar
Akşamdan kalma bir yazı olmuş sanki.Askeriyenin girişinde bir söz vardı, ısparta eğiridirde.’İmkansız diye bir şey yoktur ! mükemmeli biraz zaman alır’
Aynı eğirdirin dağlarında da bir yazı yazar , her sabah askerler o yazının etrafını temizlemeye çıkarlar, imkansız da olsa dayanırlar, bu da öyle birşey işte, hayat bize acılarını sunsa da, yılmadan zirveye çıkmak için yine biz bütün enerjimizi sarfedeceğiz…@sedaflora, bütün güzellikler seni orada bekliyor, kalbindeki güç birgün seni zirveye mutlaka taşıyacak, en dipte olsan bile…Güzel yüreğine sağlık…
sedaflora, beni bitirdi yazdıkların…aşk ömür boyu sürmeli değil mi?”O” gitse de bitmemeli…için kavrulsa da, tükensen de “aşk” tükenmemeli…”Onun” çocuğunu doğurmak istemelisin sadece…yalnızca üremek duygusu olmamalı bu isteğin…ölümüne seviyorsan ama onu mutsuz ediyorsan da çekip gidebilmelisin hayatından…sevmeye devam edebilmelisin ama.aşk böyle birşey olmalı….beni gerçekten bitirdi yazdıkların…………………..
çocuk fikri hep ürkütmüştür beni.. bir başka insanın, ruhun sorumluluğunu üstlenmek gerçekten korkutucu.. ama kaçınılmaz bir arzu; özellikle kadın için.ne sonsuz aşka inanıyorum ne de sonsuz aşkın tohumuna.. “Aşk bahara uzak, ölüme yakın” ifadesi inanılmaz güzel.. romanlarda, filmlerde kalmışız be “güzel”..
Herkes teşekkür güzel yorumlar için, yazı yazmak amacıyla yazmadığım, soruyu sorana sevgimden buraya gönderdiğim birşeylerdi okuduklarınız. Anket gibi birşey oldu diyelim:) Ama verdiğim cevap doğruydu. Olacaksa ki esrikgeminin dediği gibi bu sorumluluk insanı çıldırtır bile, böyle olsun istemiştim. O da olmadı zaten. Sonrasını bilemem. Bir röportajda Sumru Yavrucak a da aynı soru sorulmuştu. O da birşeyler söyleyip , bir dönem hormonlarını zaptetmesinin çok zor olduğunu ama o dönemin de en nihayetinde geçtiğini söylemişti. Benimki de geçmek üzere sanırım. Az kaldı..:)
küçük yaşta aşık olup evlenmek ve çocuk yapmak lazım.. hani renk körüyken!hafif yine sıcakladı.. 0 ahkam görünüyor!
Kesinlikle esrikciğim, en güzeli renk körüyken…
Bu yazının bir benzerini “Dokunmamalıyım” diyerek yazmıştım. Sevgilim için yazdığımı zannetmişlerdi…. Bilirim bu hissi.Güzel yazı, ve güzel duygu…
Sağol plakton, ama sen beni bugün ağlattın ya alacağın olsun senin..
Nasıl yaptım bunu?????
Kukla yazın desem..Zaten canım sıkkındı, koyverdim makaraları ofisin ortasında, hem okudum, hem ağladım..
🙂 Dün gecenin yazısı aslında. Ama haklısın ofis ortamına uymuyor.Bende herkesi ağlatıyorum işte…. Zez’de protesto edip okumayacağını söyledi. Seni de ağlatmışız. Muhakkak haber vermeyenlerde vardır.Ben hepinizi üzüyorum anlaşılan…
Plakton, hayatın ettikleri yanında sen nasıl üzebilirsin söyler misin? Böyle düşünmen için söylemedim..Hem iyi geldi, açıldım biraz en azından, ağlamaktan yorum yazamadım, sadece tutabildim, şimdi kuklaya gidiyoruz efendim…:)
sedaflora kuklayı boşver… Artık ofisi kapatma vakti.. İyi akşamlar.
Aşk meyvesini kim istemez ki@plakton yazılarını zevkle okuyorum, fırsat buldukça
erkek- beni seviyor musunkadın- evet, hem de deliler gibierkek- peki niye kabul etmiyorsun evlenme teklifimikadın- çünkü sana güvenmiyorum:(((((((((((((((((((((((((((((((((
🙂
aggali, naptın sen ya? :)))replik fazla gerçekçi olmuş:)
seviyorum ama güvenmiyorum… Nasıl oluyo o? insan güvenmediği birini sevebilir mi?
işte komik olmuş zeyynepcim:)var böyle tripler.ben bile yapmıştım. eşşeğim kabul ediyorum:)
evet insan güvenmediği birini sevebilir zeyynep 🙁
@resugörmeyeli ne çok kararmışsın? iki günlük tatilde bu kadar da güneşlenilmez ki!
şimdi sevgi var, sevgi var.. arkadaş güvenmeden sevilmez ama sevgili, sevilir ve asla güvenilmez..
Güvenmediğimiz için mi severiz acep, belki de. Seviyorsan zaten bütün olarak seversin ya, güvenilmezlikte o bütün içindedir, dile getirirken “şu huyunu, bu huyunu sevmiyorum” dersin ama, o sevmiyorum dediğin sıfatlar hiç bütüne etki etmez mi? Sevmediklerin olmasa, sevdiğin taraflar da kalır mı acaba?
@pillipatim :))
ben biraz düşüneyim bu konuyu 🙂 sanki güvenmezsem sevemem gibi geliyor ama…
zeyynep, önce güven duygusu oluşmaz, önce aşk oluşur, sevgi oluşur, ” hmm tam güvenilecek insan dur ben buna bi aşık oliyim ” demezsin, önce seversin sonra güvenmezsin, güvenemezsin…
sevgi karmaşık bu kavram.. yani bazen güvenmediğimiz ve hayatımıza heycan kattığı için -hafiften mazohistçe- severiz.. bazen huzur peşinde, bizi sevdiği, ilgilendiği ve şefkati için severiz.. sanırsam macera ağır basıyor genelde..
Sebebi sonucu olmuyor ki çoğu zaman, olsaydı “gönül bu ota da konar boka da” mevzuu hiç oluşmazdı sanırım, bildikleri varmış ki söylemişler..
biliyorlarmış eskiler.. pek de birşey değişmemiş meğerse..
erkek- yine de giderken bana bir veda öpücüğü verir misinkadın- o zaman gidemeyeceğimi biliyorsun, olmazyaşananlardan küçük anlar
o aşklar o sevgiler nerde belki biyerlerde bilemem, artık böyle şeyler kalmadı şimdikiler birbirlerini gözlerini oyuyorlar durun çocuklar oymayınoymak tehlikeli ve yasaktır
aşkın ömrü kısadır. buldugun zaman aşk çocugu yapmak için fazla zamanın yok… ölümsüz aşk platonik olandır.
tuttummm
cız bız derken çocuksuz kalacağız.