Bugün arife günü, bayramdan bir gün öncesi, çocukken en çok bugüne kalsın isterdim alışverişlerimiz, o zamanlar örgü pantalonlar, kazaklarla bayramlık hazırlayan canım annem, ayakkabı için alışveriş çıktığında ben arife gününe kalsın isterdim, bugün heryerde ayrı bir kalabalık ve telaş vardı. Şimdiki gibi bayram tatillerini Ege’de, Güney’de geçirmeyi düşünmeyenlerin de İstanbul’da olması daha da güzelleştiriyordu arife gününü.Bir kere bahçemizdeki koyunla duygusal bağ kurdugum için bir daha asla eve getirilmedi kurbanlık koyun, kınalı koyunu eni konu arkadaş edinmiştim ve bayram sabahı ben uyurken yok oldugu için çok ağlamıştım , hele akşam yemeğinin o oldugunu öğrensem kimbilir ne olurdu, bana söylememişlerdi.Arife günlerini çok severim ben baklava açar annem bugünden, yaprak veya lahana dolmasını hazırlar, ama pişirmez, geceye bırakır. Bazen su böreği de yaptıgı olur sanırım her evde olan menü genellikle budur. Bugün annemin evine gidecegim, her arife ona gider ,eski odamda yatarım hem ben mutlu olurum hem anacığım olur. Eski bayramları gibi yaşarız, yoksa bayram ne feci geçer ben evimde yalnız annem evinde bir başına.Arife gününün tadını çıkaracagım bu sene çünkü bugün izin günüme denk geldi, anneme gidip giysi almayı düşünüyorum, hep o mu alacak, kocaman adam oldum hala bana gömlek, kazak alır. Anne işte beşikten mezara annelik yapacak. Misafirler için çikolata alsam kızar ille kolonya ve şeker ikram etmek ister, kolonyasız bayram mı olur der. Mendilleri hep hazır, böb bön bakan yegenlerime hala dagıtır. Bu yıl küçük ıslak mendil paketleri alalım onları dagıtalım dedim gülerek, köpürdü:)Buradaki büyüklerimin ellerinden diğerlerinin gözlerinden öperek bayramızı kutlarım.