Yıldızsız, kıpırtılı dağınık bir gecePera’da,İstanbul ezeli cümbüşünde,Can aciz, can sıkkın..Tezgahın orda, kır saçlı boncuk gözlü adam,rembetiko havalarında..Oysa ki benim içimden “bal kız” geçer;o an, kel başım parlar, gözlerim ışıldar, yüzüm gülümser..bir başka şey düşünürüm,sevimli ve yoksul memelerini..Fısıldıyorsun;”sen hep kendini düşünürsün,hayır hayır kendini değil de,ne bileyim ben, delinin birisin”oysa ki ben bal kıza içmek istiyorum,meze istemez;yalnızca kavun ve rakı..bir de armonik heyecan,arap şükrü !.gülme!ben delinin biriyim kızım,ama, nedense heyecanlıyım..dışarda ıslatmayan,merhametli bir yağmur,kafamın içinde aynı tül yığınları,nereden nereye!.yağmura sığınmaya gidiyorum..
yorumlar
madem beni acımasızca eleştiriyo bu site,bende politik olmayacağım gereken eleştiriyi yapıcam, bu nasıl biryazı,sokak hayatımı yazılmış,deli hakkındamı belli değil.e hani bu sitede bazı eleştirmenler (thing gibi) daha aklı başında yazılar okumak istiyorlardı,nereye kayboldunuz hey??
görünen o ki;ne kavun bal kızın yerini tutabilir,ne geçen zaman insanı değiştirebilir,ne de dışarıda yağan yağmur adamı adamakıllı kendine getirebilir.kısacası külliyen dağılmış bir yazı! yeniden toparlanana kadar sabır dilerim!