– Öyyk, iğrenç kokuyor!O veya bu şekilde yukarıdaki gibi bir tepkiyi muhakkak bir durumda vermişizdir. Ben, üniversite hayatımın üç senesini altyapı şebekesi olmayan ve zırt pırt kuyularının taştığı bir yerde yaşamış olarak bol bol verdim. Ancak insan kendi başına gelmeden ya da sevdiği biri muzdarip olup empati kuramadığı sürece, aslında herhangi bir duyusunu yitirmenin ne kadar rezalet bir durum olduğunu anlamıyor. Halbuki anosmiyi ilk duyduğumda en başta benim de aklıma yukarıdaki tepkim gelmişti: ne güzel!Ama insan araştırdıkça ve düşündükçe keşfediyor: çiçek kokusu yok, yağmur sonrası toprak kokusu yok, mantımın üzerindeki tereyağın kokusu yok, kahvemin kokusu yok, yok, yok… SEVGİLİNİN kokusu yok! En çok koyanı: öpebildiğin ama koklayamadığın bir çocuğun VAR!Belki bu yüzden bardağın dolu tarafını görmeye meyilliyiz. Detayına inersek dayanamayacağımız için…
yorumlar
koku duyusu mortlamışsa,hasta yediği hiç bir şeyin tadını alamaz.koku direk tatla bağlantılı.her şey saman gibi geliyormuş
biftek tadı yok,şarap tadı yok,östrejen tadı yok..hayatmı bu be !!!
altben yok, üstben yok, libido da yoksa neye benzer bu hayat
annemde olan şey. yemeklerin tadını da alamıyorsun haliyle.
İkinci ve açıklayıcı bir yazı daha yazdım; fakat nedense yayınlanmıyor?
arz talep meselesi,hafifte kapitalistlesti
şurada yazdığına göre problem sinüs enfeksiyonlarından kaynaklı ise bazı çareleri varmış fakat konu bir tümör kaynaklı ise tümör temizlense bile koku ve tad alma reseptörlerinin fonksiyonlarının yerine gelmesi çoğunlukla mümkün olamıyormuş.zor bir durum.