AnneYüreğim sızladı aklım durdu bir an! Kalemin yazmaz oldu sei anınca anam..Hani beni gözyaşları ile uğurlarken, dönüp sana daya daya tekrar bakmak istedim ama bakamadım.Anam istemedim gözümdeki gözyaşı göresin ve içine bir hüzün daha çöksün. Durmadan anam duramadım yanında biraz daha..Koparamazdım alamazdım kendimi senden. Bırakamazdım o sımsıcak şefkat dolu yüreğimi dayanamam anam dayanamam sensizliği yüreğime koyamam.Seneler geçti anam..Daha dün gibi acım içimde, dinmiyor acın dinmiyor. Yıllar geçtikçe özlemin daha da büyüyor. bir evladın en büyük “yar” ı anaymış meğer..Sevginin yücesi, şefkatin enginliği deryalar dolusu merhamet sendeymiş anam içimde hep hüzün var, sana karşı evlatlık vazifemi yapabildin mi diye..Helal et hakkını , biliyorum sen çoktan helal ettin hakkını; Benden hak talep etmeyecek kadar yüce bir şefkate sahipsin..Çocuklarım bana anne dedikçe yüreğim sızlıyor anam. O kelimeyi söylemeli yıllar geçti, dudaklar söylemez oldu, gönül gerçek bir anne bulamaz oldu.Nerde olursam olayım gördüğüm en tatlı rüyalarım seninle annem.Bir konuşman bir sarılman sana olan özlemimi bastıramazki ama razıyım bunada; Razıyım rüyalarına gel yeterki.Ayrılmıştın evlatlarından birer birer “Ellere kız büyüttüm” diyordun ağlıyarak. Yanıyordu için, sızlıyordu kalbin o an.. Anlayamadık seni, annenlerin kalbi evlatları için başka çarpıyormuş meğer. Anne olunca, anladım bize karşı duyduğun o yüce sevgiyi merhameti, şefkati ve en önemlisi sabrı..Gün geçtikçe seni daha da çok özlüyor seviyorum anam.Baş ucuna geldiğimde kalbim sızlıyor. sanki elimi uzatsam tutup kalkacakmış gibi gelir bana..Okuduğum dualar boğazımda düğümlenir alışamadım yokluğuna bir türlü, bizi erken bırakıp gitmene yanından ayrılırken “Gitme !!! yanımda biraz daha kal” dediğini hissediyorum. O an içime bir kar daha düşüyor. Seni orada yalnız bıraktığımda. Biliyordum yalnız değilsin. “Cennet ayaklarının altında” gerçeğini…Ama evlatların yetim, anasız kaldılar bu dünyada “Ana gibi yar olmaz” dedirtmiş bütün yanık gönüller..Annelerdeki bitmez tükenmez o sevgi ve şefkat pınarı va oldukça annelerimiz bizim her daim baş tacımız alacaklardır.